De heilige aartsengel Gabriel verschijnt aan Maria en voorzegt Jezus' geboorte

In de vroege zomernacht werd Jezus geboren. Maria baarde haar eerstgeboren Zoon en wond Hem in doeken en legde Hem neer in een kribbe, omdat er geen plaats was voor Hem in de herberg.

Jezus gaat met zijn ouders en dorpsgenootjes naar Jeruzalem. Voor wat we nu Bar-Mitswah zouden noemen. Hij gaat als kind het debat aan met de schriftgeleerde, de geestelijke van die tijd. Zijn ouders denken echter dat Hij bij zijn vriendjes is en komen eind van de dag er achter dat Hij kwijt is. 

Jezus zoekt zijn neef Johannes de Doper op, die bij de Jordaan predikt dat de mensen zicht moeten bekeren en als teken van verandering dompelt hij de mensen onder in de Jordaan. Een Joods reinigingsritueel welke we nu kennen als de doop. Hoewel Jezus zonder zonden was, wilde Hij toch gedoopt worden. Op dat moment klinkt er een stem uit de hemel: Deze is Mijn Geliefde Zoon, hoort Hem! En als Hij omhoog komt uit het water, daalt de Heilige Geest op Hem neer in de gedaante van een duif.

Jezus roept een paar leerlingen om Zich heen en over de tijd worden dit er een vaste kern van 12, een grotere groep van vrouwen en aanhangers die delen van Jezus reizen meetrekken en nog eens meer dan 500 andere leerlingen die niet dagelijks mee op pad gaan. 

Dan verschijnt Jezus als rondreizende rabbijn in Jeruzalem. Hij kwam uit de provincie Gallilea, wat gelijk stond aan laagopgeleiden. Jeruzalem was het middelpunt van Judea, waar de beter en hoger opgeleide (geestelijke) elite woonde. Maar Jezus kan in kennis en spreken het ruim tegen hen opnemen en zo staat iedereen stom verbaasd als Hij op het Loofhuttenfeest gaat onderwijzen.

Jezus heeft een huis aan het strand waar Hij woont. Echter lijkt Hij in deze jaren nauwelijks tot geen gebruik te maken van Zijn huis, maar trekt rond en doet vele wonderen en neemt de tijd om Zijn volksgenoten onderwijs te geven op een verfrissende en heldere manier, zodat ze zegggen dat Hij met meer authoriteit en duidelijkheid spreekt dan de enkele schriftgeleerde die zijn tijd wil verdoen aan de tweede rangs Joden in Gallilea, wat de bijnaam Gallilea der Heidenen had. Maar Jezus was echt een man van het volk.

Jezus krijgt te horen dat Zijn vriend Lazarus ernstig ziek is. Toch maakt Jezus geen aanstalte om snel naar Bethanie te reizen waar zijn en vriend en zijn zussen Matha en Maria wonen. Jezus gaat er wel heen, maar op zijn tijd. Tegen de tijd dat Hij daar komt is Lazarus reeds 2 dagen begraven. Maar Jezus zegt: Ik ben de Opstanding en Leven. Hij gaat naar het graf en wekt Zijn vriend op uit de dood.

Het volk wordt alleen maar steeds blijer. Ze zien in dat de Messias is gekomen. Maar de verwachting was destijds veranderd in een politieke en militaire verlosser. In plaats van een geestelijke Verlosser, keken ze alleen naar het heden: De Romeinen het land uit!

Op een ezel rijdt Jezus Jeruzalem binnen als een Koning over een geplavijde weg van palmbladeren en mantels. Ondanks dat de rode loper is uitgelegd, accepteerd Jezus het aards koningschap niet. Maar Hij weent over Jeruzalem: Jeruzalem, Jeruzalem, hoe vaak heb ik jullie bijeen willen vergaderen, zoals een hen haar kuikens onder haar vleugels verzameld, maar jullie hebben niet gewild!

Jezus onderwijst het volk in het nut van de komst van de Messias, wie Hij zelf is, maar die ontdekking laat Hij in Zijn wijsheid aan hen over. Ook met de leiders van het volk gaat Hij in gesprek, met elk van de vertegenwoordigde groepen afzonderlijk en wijst hun dwaalwegen aan, maar valt hen nooit aan in hun ambt als priesters en schriftgeleerden.

De Joodse Raad komt in groot overleg bij elkaar, om te beslissen hoe ze Hem kunnen doden. Zij hadden de luxe dat ze hun eigen wetten en tradities juridisch mochten handhaven, maar de doodstraf uitvoeren mag niet. Daarom besluiten ze Hem te pakken op een overtreding van de Joodse wet en uit te leveren aan de Romeinen als zijnde een oproerkraaier en rebellenleider, zodat zij de doodstraf wel moeten uitvoeren.

Samen met Zijn vrienden viert Hij nog éénmaal het Pesach volgens de Joodse traditie. Bij de afsluiting laat Hij zien dat deze traditie en instelling van God een nieuwe betekenis krijgt: Verlossing door het bloed van het Lam Jezus Christus.

Jezus laat zich gevangen nemen, nadat Hij de tempelwachters (soldaten) heeft bewezen dat Hij met een zucht hen kan platgooien. Maar Hij laat zich gewillig meenemen. Dan wordt Hij alvast door de familie van de hogepriester verhoord en hard behandeld.

In Jeruzalem krijgt Jezus de dwarsbalk op Zijn opengereten rug gebonden. Hij was met stokken gesels en vuisten geslagen en verminkt. Als Hij er fysiek onder dreigt te bezwijken moet Simon van Cyrene Jezus ondersteunen naar Golgotha (hoofdschedelplaats) waar Hij met 2 moordenaars wordt opgehangen, nadat Zijn armen uit de kom waren gerukt. 

Op het moment dat Jezus sterft vind er een aardbeving plaats. Hierop barsten graven open en komen verschillende heiligen tot leven, maar blijven in hun graven tot de zondagmorgen. De Romeinse Centureon erkent dat Jezus de Zoon van God is. En in de tempel scheurt het voorhangsel tegen de natuurwetten in van onder naar boven open voor de ogen van de priester die het avondoffer juist wil aansteken. 

Die zaterdag, op de Grote Shabbat was Hij in het graf. Als elke ander dood mens, was Zijn lichaam levenloos en overgegeven aan de weg van de natuur. Hoewel de Bijbel er nauwelijks over spreekt, weten we dat Hij is afgedaald in de hel, om de eerste belofte te vervullen: Ik zal vijandschap zetten tussen u (de duivel) en tussen deze vrouw. Tussen uw zaad en tussen haar zaad. Datzelve (die Nakomeling) zal u de kop vermorzelen en u zult Hem de hiel vermorzelen. Wat verder verborgen is gebleven, zal zijn goede reden hebben gehad. 

Na Jezus' opstanding, gaat Hij weg. Waarheen weten we niet. Vanaf de opstanding is er nooit meer sprake van een fysiek verblijf van Jezus. Maria en een aantal vrouwen, waaronder Maria Magdalena bezoeken het graf van Jezus om Hem de laatste zorg te verlenen. Opeens bedenken ze dat het graf dicht is en zij dit niet kunnen openen. Maar als ze bij het graf komen zien ze dat het open is en Jezus er niet meer is. De vrouwen keren terug en hebben mogelijk al een vermoeden, omdat Jezus het had voorzegd. Maar Maria Magdalena is zo in shock dat de reactie van de anderen iet tot haar doordringd. Zij blijft huilend achter, tot de Heere haar aanspreekt. Maar haar verdriet was zo groot dat ze niet realiseerde dat het Jezus was, en dacht dat het de tuinman is. Maar als Jezus haar naam uitspreekt, roept ze uit Rabouni, Meester! Ze rent weg om de jongeren te waarschuwen: Jezus leeft en Hij is opgestaan! Mark. 16 :9-11; Joh. 20 :11-18;

De leerlingen van Jezus kunnen de vrouwen niet serieus nemen, en houden de boodschap van Zijn opstanding voor emotionele wartaal van de vrouwen. Maar Johannes staat op en wil gaan kijken. Even later gaat Johannes het toch maar even checken en Petrus gaat hem even later achterna. Maar als Johannes het open graf ziet, weet hij wel genoeg, maar Petrus dringt voor en gaat het graf binnen. Hij ziet daar inderdaad de lijkwade en doeken keurig opgevouwen liggen, maar ziet geen engelen zoals de vrouwen. De orde in het graf bewijzen dat dit geen grafrovers zijn geweest. Johannes keert terug, maar hoewel inhoudelijk niets weten, verschijnt Jezus aan Petrus. Jezus wil Zijn gepasioneerde impusieveling eerst een hart onder de riem steken, vanwege zijn berouw, omdat Hij Jezus had verloochend en het verdriet in Jezus ogen had gezien. Luk. 24 :34, 1 Kor. 15 :5.

Cleopas heeft verteld wat hen is overkomen en zij vertellen dat ook Petrus de Heere heeft gezien. Ze zijn vol blijdschap hierover, maar gelijk doodsbang dat ze hen komen arresteren, omdat ze bij Jezus horen. En terwijl alle deuren stevig op slot zitten staat Jezus opeens midden in de ruimte en groet hen met Shalom, maar daarna geeft Hij hen ook op hun kop omdat ze als bange muisjes zijn weggedoken. Hierbij is Thomas niet aanwezig, maar mogelijk wel meer volgelingen die we niet bij naam kennen. Mark. 16 :14, Luk. 24 :36-49, Joh. 20 :19-24;

Petrus weet niet wat hij met de wachttijd aan moet en besluit zijn oude professie weer op te pakken, visser. 6 andere leerlingen gaan met hem mee, om hem te helpen. Mogelijk moest hij zijn gezin van inkomen voorzien. De hele nacht vangen ze niks. In de ochtendschemer zien ze een Man bij een vuurtje op het strand staan, die vraagt om eten. De Man zegt dat ze het net aan de andere kant van het schip moeten uitwerpen (dit gaat tegen de beroepskennis in). Direct stroomt het net vol, zodat de boot nog schuin blijft hangen in het water. Johannes stoot Petrus aan en zegt: Volgens mij is het Jezus. Hoewel ze nog 100 meter uit de kant zijn springt Petrus over boord. Op het strand had Jezus brood gebakken en vraagt Petrus vis te brengen. Hij sleurt het net het strand om en treft 153 grote vissen aan. Joh. 21 :1-14

De vrouwen hadden van Jezus de boodschap moeten geven: Hij gaat jullie voor naar Gallilea. Als ze daar uiteindelijk gehoor aan geven en op een berg wachten (waarschijn een favoriet plekje van Jezus en Zijn jongeren). En daar verschijnt Jezus opnieuw, om het toe te rusten op hun ambt als apostellen. Matth. 28 :16-20, Mark. 16 :15-18

Kort voordat Jezus definitief naar de hemel zal zijn gegaan, verschijnt Hij aan Jakobus. Vermoedelijk om Hem toe te rusten op de taak als leider van de gemeente in Jeruzalem en mogelijk heeft hij hier ook te horen gekregen dat hij de marteldood zou sterven. 1 Kor. 15:7

Ze keren terug naar Jeruzalem en laten Gallilea weer achter zich. Op deze dag loopt Jezus heel vertrouwd met hen naar de Olijfberg. Daar geeft Jezus de laatste instructies, spreekt ze moed in. Dan scheurt de hemel open en Jezus stijgt rechtstandig omhoog, terwijl Hij Zijn handen zegenend uitspreid over Zijn vrienden. Dan drijft/vliegt er een wolk van engelen onder Jezus en wordt Hij aan hun oog onttrokken. 2 engelen komen bij hen staan en vertellen dat Hij ook ooit weer op deze plaats terug zal komen, als Hij Zijn vredesrijk zal stichten, bij of na Zijn wederkomst. Opnieuw ook op de wolken van de hemel.