Het gaat in Nederland en Europa niet goed. Dat kan iedereen zien, wie het wil inzien. En dat hoeft ons niet te verrassen bij slecht politiek leiderschap, desfunctionerende kerken en afgebladderd gezinsleven. God zegt: Het oordeel begint bij Jeruzalem. Anders gezegd het probleem ligt bij de Joden en Christenen in eerste instantie. Goed voorbeeld, doet goed volgen. Maar slecht voorbeeld, laat veel meer mensen volgen. Hoe ver het gaat bleek van de week nog in Europees Parlement. De wereld denderd zijn ondergang keihard te gemoed. Is de wagen nog te keren?
De onderstaande preek is zeer nadrukkelijk een schets. Veel elementen hieruit zijn zondag besproken, maar de dienst is aangepast op de actualiteiten van de laatste weken en dagen en de input die kwam. Tijdens deze dienst hebben we ook actieve luisteraars (langer dan een uur aanwezig) via Twitter mogen ontvangen. In de onderstaande preek staan een aantal schema's hoe God de perfecte zorg-, politiek-, sociale zekerheid en leger heeft vormgegeven. De schema's zijn uitgebreider uitgewerkt en besproken, dan in de preekschets vermeld. Er is helaas geen opname gestart van de daadwerkelijke preek.
Zingen: 788 Herstel, o Heer´
Schriftlezing
1 Samuel 12 >>>
Inleiding - Een goed systeem
We hebben zojuist een gedeelte gelezen over een treurig moment in de geschiedenis van Israël. Na een barbaars tijdperk van richters, waar Samuel en zijn zonen de laatste waren, is de tijd gekomen van de koningen. Israël is het zat om afhankelijk te zijn van een leider na een crisisperiode. Israël verlangt continuïteit, duidelijke politiek en gegarandeerd leiderschap. En daar was niks mis mee. Wat maakt dit dan zo triest? Tot nu toe was het zo dat Israël een leider had en dan diende ze God. De richters waren heroïsch, maar geen schoolvoorbeeld in zuivere godsdienst. Maar was die leider gestorven, dan deed iedereen weer waar hij zelf zin in had. Vervolgens overkomt hen weer ellende, doordat buitenlandse troepen hen het leven zuur maakte of overheerste. En als na jaren van ellende het water aan de lippen staat, schreeuwen ze weer tot de Heere. Dan stelde de Heere weer een leider aan. En dáár maakt Israël een hele verkeerde afweging. Zij eisen een koning net als de volkeren om hen heen. Maar wat ze niet inzien is dat als zij zich houden aan Gods geboden, het ook met hen goed gaat. Maar Israël meent dat het met hen goed ging omdat ze leider hadden. En dat was een mega-denkfout. Israël ziet niet in dat zij als volk helemaal geen leider nodig hadden. Voor de rechtspraak, godsdienst en onderwijs waren de priesters en de Levieten. Het land was ingedeeld in stammen die als provincies dienst konden doen en waren daardoor ook een redelijk nationaal bestuur, doordat de stamoudsten met elkaar weer konden overleggen en uitwisselen. In die stammen waren onder de stamoudsten familiehoofden aangewezen die leidinggaven aan een hele stad en de dorpen daar omheen. En onder die familiehoofden waren weer gezinshoofden. En boven de verdedigingstroepen waren leiders van 1000 man, waren 10 leiders van 100 en onder de leiders van 100 waren weer 10 leiders van 10. Eigenlijk redelijk een vergelijkbaar systeem als onder indianen, voordat de blanken Amerika veroverde, maar dan met leiding over kleinere groepen, waardoor foute leiders weinig kans kregen. God had gezorgd voor een stabiel politiek-, militair-, onderwijs-, zorg- en financieel- en rechtssysteem. Belastingen werden niet geheven, want ieder dorp droeg zelf zorg voor de armen, zieken, weduwen, wezen en vluchtelingen. Daarom was het ook redelijk dat God van het 10% van alle oogst en omzet werd afgedragen aan de tabernakel. Daarvan werd de tabernakeldienst, de rechtspraak, de gespecialiseerde gezondheidszorg en onderwijs van bekostigd. Door dit systeem te verwaarlozen ontstonden de grootste drama’s in het boek Richteren en Ruth. Lees het maar eens na, het zijn samen met Esther de meest makkelijkste boeken om te lezen in de Bijbel. Maar vandaag trek ik de lijnen door naar het heden. Kerken die van hun leden dus een tiende eisen, rukken dit gebruik compleet uit hun verband in hun eigen voordeel. De tiende plicht doet ondertussen als een leerstelling ronde in de evangelische en pinksterkerken, als ook onder de welvaartspredikers. Het plichtsgevoel tot financiële steun ligt onder de niet traditionele kerken laag, waardoor een terechte noodkreet, veranderd is in een leerstelling. Maar laten we dit uitstapje even achter ons.
Doordat God hun een goed systeem had gegeven, maar zij er misbruik van maakte ontstond nu de behoefte aan een koning. En ook zo is het in Nederland ook vaak gegaan. Hierdoor gingen we onder goed christelijk leiderschap, steeds meer en meer credits aan politici en ons rechtssysteem geven. Hierdoor zagen we de zegeningen van God, steeds minder als van God afkomstig. Als je God laat verwijderen door de politiek, kom je uiteindelijk in een situatie waarin een land in zijn geheel zich niet meer bekeerd tot de Heere. Onbekeerlijkheid is een oordeel dat God op een land legt, indien ze de verharding blijven verkiezen en mensen de credits blijven geven die God toekomen. Israël had de Heere verworpen en evenzo heeft Nederland ook de Heere verworpen. Nederland werd vroeger het Israël van het Westen genoemd, omdat er geen westers land was, waar God met zoveel passie en vrijheid werd gediend. Nederland werd daaronder onwijs gezegend en er ontstonden gouden tijden. En langzaamaan werden onze verwachtingen steeds hoger van politici en steeds minder van de Heere en dan braken er weer duistere tijden aan in de geschiedenis van Nederland. Christelijke leiders – laten we niet alle oppositie even buiten beschouwing – laten hetzelfde patroon als de richters zien, ze dienen God maar vinden steeds meer dat ze dat op hun eigen manier mogen doen en (hopelijk onbewust) goddelijke waarden verruilen voor macht en meeregeren. Zie je dat deze situatie ook zo op Nederland kan worden toegepast? Hoe mooi eigenlijk dat Gods Woord zo’n spiegel kan zijn voor een modern volk, 4000 jaar later.
Blijven bidden voor volk en vaderland
Het is dus terecht dat Samuel woest is als zij een koning eisen en ook krijgen. Door hun fouten en kromme gedachten verworpen zij ten diepste de HEERE als hun nationale Leider! Maar nadat hij zijn woede en frustratie Israel voor de voeten heeft geslingerd, kalmeert Samuel wat en ziet hij de mensen weer, van wie hij zo van hield. Dat is zo mooi aan Samuel. Samuel is gepassioneerd en een beetje aan de opvliegerige kant. Hij is iemand die de touwtjes stevig in de hand houdt. Zelfs ver nadat Saul tot koning is gezalfd, blijft Samuel de lakens uit delen in Israël. Samuel blijft zich actief met de politiek bemoeien, totdat God Saul verstoot als koning. Maar zo ver is het nog lang niet in ons hoofdstuk. Samuel is wat gekalmeerd en dan zegt hij tegen Israël zoiets moois in de kerntekst van vandaag: “Wat mij betreft, er is bij mij geen sprak van dat ik tegen de HEERE zou zondigen door op te houden voor u te bidden; maar ik zal u de goede en juiste weg leren.” Dat is nog eens leiderschap! Na Jozua en Debora, heeft Israël geen betere leider gekend dan Samuel. Ook al verknalde zijn zonen, als hulprichters, het werk van hun vader grondig. Nu weten wij dat God nooit met twee maten meet. Helemaal nooit! Hoe vaak je dat stiekem toch geloofd. Ook al word je dat misschien verteld en lijkt het daar soms op. Dan komt de leer om de hoek dat het 1e Verbond wordt getypeerd door de Wet en het 2e Verbond door genade. Dat klopt, maar dan komt er een kleine wijziging in de leer, die op dit moment een slachting in de Nederlandse kerk veroorzaakt: Onder het 1e Verbond eiste God dat je aan alle regels hield en onder het 2e Verbond zijn wij vrij geworden door de genade van Jezus Christus. Nou sorry, maar dan hadden de heidenen het een stuk beter in de smiezen: Al van ouds wisten de omringende heidenvolken dat God onderscheid maakt met heel de wereld, omdat er bij Hem geen onderscheid is. Dat kende men van geen enkele god. Dus als God niet met twee maten meet, dan is wat hier zonde wordt genoemd, nu nog steeds zonden. Dan is wat in dit verhaal goed is, nog steeds goed. En wat toen waarheid is, is nog steeds waarheid! Stop met het onzinargument: “Maar dat waren andere tijden!” Dat is klinkklare onzin die ik hele bosjes christenen tegelijk hoor uitkramen. Dat is een consequentie waar het christendom het knap moeilijk mee begint te krijgen. Dat komt echt niet omdat ze vals christendom willen, maar wel graag een bevrijd-christendom. De onchristelijke liberale politiek is zo normaal geworden, dat we ook verwachten dat God liberaal is. Dat is Hij absoluut niet. Hij is alleen genadig en dat er uitzonderingen lijken te zijn, is genade. Genade bestaat alleen bij God, als via een andere weg aan Zijn eis is voldaan. Men beweert dat hele Oude Testament – of zoals ik het liever zeg: het 1e Verbond – is voldaan. Jezus heeft de wet vervuld, dus hoeven wij ons alleen te houden aan een paar fatsoensregels. Dat is een valse leer, die veel slachtoffers maakt. Juist onder de leiding van de richters, ging men geloven in een liberale God. Daarom als Samuel hier zegt dat het tegen de HEERE zondigen is, als hij zou nalaten om voor volk te bidden, betekent dit automatisch ook dat het zonden is als wij niet voor ons volk bidden. Ben jij je daar ooit van bewust geweest? Opnieuw komt hier het bevrijd-christendom in het verweer. “Want jij hebt niet actief een verkeerde daad begaan, dus is God ook niet zo onredelijk dat Hij je dat aanrekent.” Dat is opnieuw een valse leer. Er zijn namelijk drie soorten zonden: In de eerste plaats zijn dat zonden met de daad. Je overtreed actief een gebod van God. Welke geboden gelden en welke niet maken mensen graag een dispuut over, maar ansich zijn we het over eens dat wetsovertredingen zonden zijn. In de tweede plaats is er zonden met gedachten. In je hoofd komen fantasieën op hoe je een criminele of seksuele daad zou begaan. Ook komen hier gedachten op wat vloeken zijn, maar je spreek ze niet uit. Er komen in je leugens, valse overwegingen en roddelgedachten op. Of je het leuk vindt of niet, dit zijn zonden. Dat punt maakt de Heere Jezus duidelijk, dus daar kom je niet onderuit door de bedelingenleer, die waarheid bevat, maar niet volledig klopt. En juist met de niet kloppende stukjes is de kerk er vandoor gegaan. Gods genade voorkomt dat je gedachten in daden omzet. Desondanks zijn ze wel zonden geweest, ook al heb je van grotere zonden afgewend. En in de derde plaats zijn er zonden van nalatigheid. Je kan je aan Gods geboden houden en toch God of je naasten schaadde. Een sprekend voorbeeld is als jij weet dat vanavond om 20:00 jouw buurman wordt doodgeschoten. Maar jij gaat toch niet naar hem toe om hem te waarschuwen. Dan is het gevolg dat je buurman ook daadwerkelijk wordt doodgeschoten. Dan is de schutter de hoofdschuldige, maar jij bent medeschuldige aan zijn dood, omdat je hem niet hebt gewaarschuwd. Op deze manier kan je ook zondigen tegen vele Goddelijke wetten. Een extreem voorbeeld maakt soms iets beter duidelijk. Nog zo’n extreem voorbeeld, maar nu niet algemeen aanvaard, maar persoonlijks. Jouw buurman is ongelovig en hij krijgt kanker. Jij hoort dat en je gaat voor je buurman bidden, dat hij Jezus als zijn Verlosser leert kennen, maar je vertelt hem tot zijn dood, nooit hoe hij zich tot God kan bekeren en moet bekeren, dan ben jij nalatig geweest, met iemands eeuwig omkomen ten dele op je geweten. Maar blijkbaar is het ook zonden als je nalaat voor het welzijn van je land te bidden. Voorleven beperkt zich niet tot aanspreken en evenmin een voorbeeldig leven leiden, maar door woorden en daden van geloof te combineren, zonder dat je buren kunnen wijzen op jouw zonden. Weten jouw buren dat christen ben door iets anders dan symbolen en kerkgang? En dan moeten we gewoon heel eerlijk zijn: Ligt het feit dat Nederland zich faliekant afzet tegen God nu aan het feit dat Nederland God niet meer nodig had of aan het feit dat de meeste christenen zijn gestopt om te bidden voor Nederland en hun geloof niet meer uitleven? Ik kan de hand in eigen boezem steken, door te stellen dat mijn opa gedurende de dag stond te bidden boven zijn werk en altijd bij het eten en voor het slapen. En dan bad hij ook voor het volk. Mijn vader is daar altijd trouw in geweest en bad elke avond voor ons volk. Zelf doe ik het met onregelmatige regelmaat. Nooit heeft mijn vader 1x bidden of bijbellezen overgeslagen. Helemaal nooit. Ik helaas wel en ik had daar dan meestal een goed excuus voor. Bij mijn ouders bestond daar geen excuus voor. Hoe groot is de kans dat mijn kinderen nog voor ons volk bidden, als ik daar geen omkeer in breng? Zelfs dan, zijn de beste jaren dat ze er getuigen van waren reeds verstreken en dat beangstigt mijn hart.
Het voorleven van volk en vaderland
Samuel laat hier aan de ene kant zien wat de zonde is van christenen en kerken in Nederland en aan de andere kant laat het zien dat er nog een nalatigheid is, want Samuel zegt niet alleen voor hen onophoudelijk te zullen bidden, maar ook leiding te geven door voor te leven. Samuel laat het goede voorbeeld zien, maar hij spreekt de mensen ook proactief eropaan. Er staat: Wat mij betreft, er is bij mij geen sprake van dat ik tegen de HEERE zou zondigen door u niet de goede en juiste weg te leren. Dat is een big issue! Samuel legt de tweede zonden van de christenen in Nederland bloot. Spreek jij de buurman eropaan als hij op zondag gaat klussen of je buurvrouw boodschappen gaat doen? Spreek jij een vreemde in de winkelstraat eropaan als hij vloekt? Spreek jij iemand eropaan als hij schunnige taal uitslaat? Ik durf bijna bij voorbaat ‘nee’ te zeggen. Want dan ben je een arrogante betweter of een vrome kwezel. O en hou jij er dan ook rekening mee dat die persoon schuld op schuld aan het stapelen is, zonder te weten dat ze op hun eeuwige ondergang afrennen, als ze zonder Christus sterven? Dan kan jij je er niet achter verbergen dat iedereen nu de bijbel op zijn telefoon kan downloaden. Dan kan jij je er niet achter verbergen dat het openbaar zichtbaar is dat er kerken zijn, waar ze mooie teksten met waarheid kunnen lezen. Dan kan jij je niet erachter verbergen dat jij een net christelijk leven leidt. Een net christelijk leven was 25 jaar terug duidelijk te onderscheiden van de keuzes van christenen en niet-christenen. TV, internet, muziekkeuze, kleding, haardracht, dagbesteding, bidden voor en na het eten, bijbel lezen aan tafel, zondagsrust, taalgebruik, vermijden van vermaaksgelegenheden en winkelvoorkeur waren zaken waar christenen zich in onderscheidde. Dat is weggevaagd door de daar-is-toch-niks-mis-mee-gedachten. Was men daar niet hypocriet in? Ja. Moest er verandering komen? Ook een ja. Heeft die verandering goed uitgepakt? Nee. Moet daar verandering in komen? Jazeker! Maar hoe? Ik weet echter niet hoe we dit uit ons leven ontvlochten krijgen en het goede behouden, anders dan zonder eigen ideeën en opvattingen weer voor God te stellen en keus voor keus weer aan God gaan voorleggen. Zelfs als we menen daar reeds de antwoorden op te kennen. Dat vergt offers en beloond veel. Dit vraagt eigen ego, meningen en leerstellingen te verbranden en van de verschroeide aarde te gaan bouwen. Maar pas vanaf het moment dat er weer leven uit voort is gekomen.
Profetie en toekomstperspectief
Voel je de pijnpunten? Daarom focus ik mij nu even heel sterk op deze twee zonden van nalatigheid die op Nederland rust en Nederland in een duistere eeuw heeft gestort. De economische en politieke welvaart loopt af. In de komende jaren zal de ene crisis zich op de andere crisis stapelen. Het nationale en internationale economisch stelsel staan op instorten en zullen instorten. De rechtstaat rammelt en het ooit zo stabiele politiek, waarin vrijheden werden beschermd door goede wetten is over. We zijn erachter dat er een limiet zit aan het aantal vrijheden dat een volk kan hebben. Is dat limiet bereikt, dan verruilen we oude vrijheden voor nieuwe en dat zijn niet altijd de beste vrijheden die we ervoor terug willen noch die we als achterhaald ouderwets en niet-inclusief zijn gaan beschouwen. De inclusiviteitstheorie sluit meer mensen uit, dan die ze nieuw zijn gaan omarmen. De macht van de politiek sterke en rijke gaat bepalend zijn. Het militairapparaat is drastisch uitgedund de afgelopen decennia en wordt nu helemaal uitgeput, tot het als machteloze staat in de handen van de wereldheersers overgaat. De medische zorg en internet zal een wapen van beheersing en controle van het volk worden. Burgerrechten, als privacy, vrijheid van meningsuiting, vrijheid van de pers en vrijheid van geloof, zullen worden geschonden door de Staat en later door de overheersende macht. De medische zorg zal een wapen van beheersing en controle van het volk worden. Wie het wil zien, ziet dat dit reeds al is begonnen. Wie het niet wil zien, zal het ontkennen of instemmen met wie het bestrijden. Dat is geen pessimisme, dat is een profetie en het geen onoverkomelijk zal gebeuren. En jullie zijn er getuigen van dat ik maar af en toe zulke uitspraken doe en tot heden nooit iets dergelijks heb uitgesproken, zonder dat dit gebeurde. De aanvang van deze dingen is in de achterliggende 3 jaar wel aan het licht gekomen.
En let er dan eens op wat ik in het begin heb verteld over Israël: De zorg, bestuur, rechtspraak en godsdienst was gewaarborgd, zodat er geen dictator zou kunnen heersen in Israël. En dat ging goed als het volk de HEERE diende. Dat werd verkeerd verstaan door te denken dat het kwam, omdat er een richter was. Ditzelfde geldt nu ook voor Nederland. Samuel werd opgevoed door de hogepriester Eli. Zijn zonen zondigde veelvuldig tegen God en dit bereikte het hoogtepunt toen ze de ark van God meenamen als een mascotte en de ark vereerde in plaats van God. Die dag werd de ark gestolen, de zonen van Eli gedood en Eli kreeg een beroerte waarbij hij zijn nek brak. Toen zijn hoogzwangere schoondochter al dit onheil hoorde braken haar vliezen en zette de bevalling vervroegd in. En terwijl zij stervende was bij deze geboorte gaf zij haar kind de naam: Ikaboth, de eer is van Israël weggenomen. Deze stervende vrouw zag als één van de weinige de realiteit in de ogen. Niet onheil had Israël getroffen, maar Israël had het onheil over zich afgeroepen, door twee zonden van nalatigheid: Ophouden te bidden voor volk en vaderland en het nalaten van elkaar te wijzen op de wegen van de Heere. Op zo'n punt, als dat het nu bij Israël en Samuel is aangeland, is het ook in Jeremia’s tijd. En dan zegt God: “Land, land, land, hoor het woord van de HEERE! Wee de herders die de schapen van Mijn weide ombrengen en overal verspreiden, spreekt de HEERE. Daarom, zo zegt de HEERE, de God van Israël, van de herders die Mijn volk weiden: Ú hebt Mijn schapen overal verspreid en verdreven, en u hebt niet naar ze omgezien. Zie, Ik ga u uw slechte daden vergelden, spreekt de HEERE.” Jer 22:29, 23:1-2 Tot wie spreekt God dan de politieke en geestelijke leiders van het land? Als wij erkennen dat wij in Nederland op hetzelfde punt in de geschiedenis zijn aangeland, moeten we in ons geval zeggen de politiek, rechtspraak en de kerken. Van hen gaat God vergelding eisen. Dat is niet mis. We kunnen niet met God sollen. We menen van wel, maar het onheil is ons reeds aan het treffen. Christenen zijn gaan denken dat God blij mag zijn met elke kerk die nog open is, behalve dan met de kerken die botsen met onze eigen cultuur.
Hoop voor de toekomst
Is er dan geen hoop? Jazeker wel! Want Jeremia is niet klaar met Gods profetie: Ik echter, Ik zal het overblijfsel van Mijn schapen bijeenbrengen uit al de landen waarheen Ik hen verdreven heb. Ik zal hen terugbrengen naar hun schaapskooien, en zij zullen vruchtbaar zijn en talrijk worden. Ik zal over hen herders doen opstaan die hen weiden zullen. Zij zullen niet meer bevreesd zijn, ontsteld zijn of gemist worden, spreekt de HEERE. Zie, er komen dagen, spreekt de HEERE, Dit zal Zijn Naam zijn waarmee men Hem noemen zal: DE HEERE ONZE GERECHTIGHEID. Ik zal voor David een rechtvaardige SPRUIT doen opstaan. Laten we niet denken nu er eenmaal de Messias is gekomen, dat God geen leiders meer laat opstaan die tot verandering komen en het volk nieuwe koers laat varen. Maar de kerk heeft nooit zo weinig invloed in Nederland gehad als het heden is. Het christendom is stervende in Nederland, zo God geen opwekking teweeg zal brengen. Er is echter geen garantie dat er een dergelijke leider nog zal opstaan. En dat is best een wanhopige gedachten toch? Zouden we niet het liefst willen dat iemand het voor ons gaat fixen en nieuwe tijden brengt? Laten we dan kijken wanneer dit gebeurde in de Richterentijd van Israël en de koningentijd van Juda. Wanneer er eindelijk een leider opstond? Nee, wanneer heel het volk tot God begon te roepen en God het geroep niet meer kon negeren in Zijn barmhartigheid. En wanneer er weer werd gebeden voor het volk en mensen besloten weer te leven naar Gods geboden, ook al was er niemand die hen het leerde en ze geen beloning ontvingen voor hun verbeterde gedrag. Heb je dat wel eens gerealiseerd, dat God niet direct reageerde als er bekering kwam, maar wanneer men erin volharde, ook al leek er geen beloning in te zijn. Maak vandaag begin in de omkeer van Nederland en de kerken. Volhard, ook als er geen beloning op volgt. Direct niet, na een week niet, na maanden niet, soms zelfs na jaren was nog geen verandering gekomen totdat het massaal gebeurde. Ga vol passie en vuur bidden voor Nederland en ga je leven onder een loep leggen om te kijken waar je niet je geloof in voorleef, zonder een opsomming te geven waarin je het wel in voorleef. Ik beëindig deze preek iets vroeger dan normaal, zodat we ons gezamenlijk in gebed kunnen keren tot de God van verandering en genade, om schuld en plaatsvervangende schuld te belijden en te bidden voor ons volk. Amen