Weblog en Laatste Nieuws van de Geopende Deur

Inclusief = Goed + Goed + Goed

Inclusief = Goed + Goed + Goed

De HEERE is onderdeel van jouw persoon. Een onafscheidelijk deel van je wezen. Ook al denk je soms dat God je in de steek laat of ver weg is. Een lichaamsdeel van je kan nooit ver weg zijn en zo God ook niet. In deze dienst hebben we stil gestaan bij omgaan met teleurstelling en rouwverwerking. Ontdek hoe dichtbij God in de pijn komt.

De PowerPoint van deze dienst is terug te zien. Hiernaar verwijzen de onderstreepte delen in de tekst. U kunt deze dienst terugkijken of luisteren via deze link. De inhoud kan wat afwijken van de geschreven tekst daar dit een preekschets is een preek niet wordt voorgelezen, maar geleid door de Heilige Geest wordt gehouden. De opname van preken hebben een beperkte houdbaarheidsdatum, gelange dat er ruimte is op de cloud. 

Bijbelgedeelte:Klaagliederen 3

Inleiding - 3 maal Goed

We zeggen bijna wel wekelijks tegen elkaar een of meerdere keren: '3x is scheepsrecht". Het heeft spreekwoord verwijst ook naar 3 scheepsgebruiken. Als een matroos ongehoorzaam was pakte de bevelhebber de gortplank uit het kombuis en sloeg de matroos er 3x mee. Elke officiele scheepsaangelegenheid werd opgedragen in de naam van de Vader, Zoon en Heilige Geest. En als een zeeman stierf werd zijn lichaam in zee geworpen (ook wel het zeemansgraf genoemd) onder de woorden: 1, 2, 3 in Gods naam!" Zowel bij zegen, staf en dood was 3 de sleutel. In de Bijbel zien we dat nog veel vaker. Ik heb vaker over numerologie gesproken en studies geschreven en daarin is het getal drie binnen het Jodendom ongeveer heilig. Als wij in de Schrift iets 3x tegenkomen dan is dat een extreem belangrijk onderwerp. Let daar in het lezen van de Bijbel ook bewust op. Het gaat dan altijd om iets wat een fundamentele sleutel voor je leven met God is. Zo'n onderwerp trekt ook vandaag de aandacht in 3 opeenvolgende verzen in Klaagliederen 3. We kunnen de preek van vandaag opsplitsen in 3 punten over 'goed'. Er wordt in de Bijbel regelmatig over een 3-voudig 'goed' of 'geluk' gesproken, wat voorheen in de oude vertalingen terecht werd vertaald met het onovertroffen woord: Wel-Geluk-Zalig. Vandaag wil ik uit de uitwerking hiervan in 3 verzen uit Klaagliederen 3 in 3 oppunten bespreken:

  1. De HEERE is goed
  2. De hoop is goed
  3. De keuze is goed

Opschrift van de tekst: De HEERE is onderdeel van mij

Als je een boek ga lezen, lees je altijd eerst de titel en/of het opschrift. Dit zegt meestal al veel over hoe je de tekst gaat lezen. En boven onze tekst van Klaagliederen 3:25-28 staat ook zo'n opschrift: 'De HEERE is onderdeel van mij' zegt mijn ziel 'daarom zal ik op Hem hopen!' Wow, dat is mooi als je dat zo kan zeggen toch. De HEERE woont niet in je. De HEERE is niet met je. De HEERE waakt niet over je. Hoewel dat natuurlijk wel waar is, maar dit gaat veel verder: De HEERE is onderdeel van je wezen, Hij is onderdeel van je identiteit. Hoewel man en vrouw tot een vlees zullen zijn, en het misschien zo wel kan voelen, worden nooit onderdeel van je identiteit. De verbinding die God aangaat met Zijn kinderen gaat ongeevenaard diep.


Twee weken geleden hebben we besproken dat de heilige naam Jahweh (als HEERE met hoofdletters is geschreven) twee vormen kent. In de tekst van vandaag heeft de naam van de HEERE de betekenis: 'Ik zal er voor je zijn'.

Het boek Klaagliederen is geen depressief boek - zo keek ik er kind wel altijd na en was blij als mijn vader er doorheen was - maar het is juist een positief boek. Een boek dat alfabetisch is geschreven als een vorm van rouwverwerking. De HEERE bied in dit boek troost door als ware onder je huid te kruipen en zich volledig in jou te nestelen, zodat je je weer heel en geheelt zult voelen. God zoekt de intimiteit met je om je sterker dan ooit uit een dieptepunt van je leven je te trekken.

Er zijn 3 woorden die 3x terugkeren in de tekst:

  1. Gods heilige naam: Jahweh
  2. Gods gave: Hopen;
  3. en Gods eigenschap: Goed. 

De naam van de HEERE, 'Ik zal er voor je zijn' en het woord 'goed' is onveranderlijk en statisch in de tekst. Maar voor hoop wordt iedere keer een ander woord gebruikt. Naast dat dit poetisch is, geeft dit ook de verschillende lagen van 'hoop' aan. Ik zou hier graag op in zijn gegaan, maar dan zou ik de preek over twee diensten moeten spreiden. Dit boek zit zo kunstzinnig literair en therapeutisch in elkaar, dat je afvraag hoe Jeramia, die zo'n rauwe boodschap moest brengen als onheilsprofeet, zijn verfijnde opleiding heeft gehad. Hoe kan een man die zelf geen eens kon lezen en schrijven, zo kundig zijn dat zijn woorden tot de dag van vandaag wereldwijd wordt gebruikt in rouwverwerking, terwijl zijn boekje meer dan 2,5 duizend jaar oud is. Het is het meest hoogstaande literaire werk van Heilige Schrift. Als wij heling in ons leven willen ontvangen, moeten we 3 stappen doorlopen: 

  1. Erkennen dat de HEERE goed is.
  2. Hoop weer onderdeel van je laten zijn;
  3. en uiteindelijk geloven dat jij goed bent, omdat Jahweh deel van jou is.

1. De HEERE is goed

In de eerste plaats is de HEERE goed voor wie Hem zoeken en verwachten. Hopen en verwachten is in essentie hetzelfde woord in het Hebreeuws. Wij gebruiken het woord 'hopen' vaak in een onzeker verband. Je zegt: 'Ik hoop dat hij vandaag eens op tijd thuis komt'. Eigenlijk bedoel je dan 'het zal mij verbazen als hij op tijd thuiskomt'. Maar in het Hebreeuws mag je de woorden: hopen, verwachten en vertrouwen bijna als elkaars synoniem beschouwen. Als je belijd dat je hoopt op God, dan ben je eigenlijk er zeker van dat God zich aan Zijn beloften houd en er voor je zal zijn op elk moment van je leven. Dat kan ook niet anders, want je belijd dat God onderdeel van jou is. Ik zal met een eenvoudig voorbeeld duidelijk maken dat het onmogelijk is: Ik ben mijn hele leven nog nooit op een plek geweest, waar ik mijn hoofd niet bij mij had. Mijn moeder zei dat wel bijna dagelijks: 'as je kop nie an je vast zat liet je die ok nog thuus liggen'. Maar nooit is het gebeurt dat ik zelfs maar de nagel van mijn pink was vergeten. Je kan een onderdeel van jezelf nooit achterwege laten of vergeten. Ik was zo'n eerste klas chaoot dat ik inderdaad nog zou vergeten dat ik twee handen had. Maar al zou ik het vergeten, dan nog waren ze er elk moment van mijn leven. Zo is het ook met de HEERE, wiens naam hier is: 'Ik ben er voor je', wel uit je gedachten kan verdwijnen, maar God kan nooit van je scheiden. Niets kan je scheiden Zijn liefde, maar wat meer is zelfs alle engelen en demonen met elkaar blijken niet in staat te zijn jou los te maken van God. Wie uit Christus geboren is, zal nooit meer 'van God los geslagen' zijn. De Schrift staat bol van bevestigingen:

  1. Proef en zie dat de HEERE goed is Psalm 34,
  2. Mijn ziel, keer terug tot uw rust, want de HEERE is goed voor u geweest. Psalm 116.
  3. De HEERE is goed, Zijn goedetierenheid is tot in eeuwigheid Psalm 100, 106, 107 118, 136, 1 Kronieken 14.
  4. De HEERE is goed voor allen. Psalm 145
  5. De HEERE is goed voor Zijn dienaren, overeenkomstig Zijn woord. Psalm 119
  6. Goed en waarachtig is de Heere onze God Psalm 25.
  7. Ik zal Uw Naam loven, want die is goed Psalm 92
  8. Looft de HEEERE, want de HEERE is goed Psalm 135.
  9. De HEERE is goed, Hij is je tot een vesting op de dag van de benauwdheid Nahum 1.
  10. U Heere, ben immers goed, mild om te vergeven en rijk van goedheid voor iedereen die U vreest Psalm 86.
  11. Als de tempel is herbouwd is er een dansoptocht in Jeruzalem waar ze elkaar toezongen dat de Heere goed is Ezra 3.

Ik kan wel een halfuurtje doorgaan, maar ik denk dat het kwartje wel is gevallen. Als we zeggen dat God goed is, dan bedoelen we meestal dat God 'juist' handeld. Maar dat is een andere betekenis van goed, dan in het Heilig Woord en vandaag in Klaagliederen 3 wordt gebruikt. Het heeft de betekenis van als dat jij zegt: 'het eten smaakt goed' of 'de kleding staat je goed' of 'je oprechte aandacht voelt goed'. Je bedoeld dan 'prettig' of 'aangenaam'. Als je zegt dat God goed is, dan belijd je dat God aangenaam voelt. Dat mag ook wel als God een deel van je is geworden. Als Hij in jou 'een verterend vuur en een eeuwige gloed' zou zijn, was je leven (hoe cru het ook mag klinken) een hel. In het Engels zouden we goed als 'well' of 'pleasure' hebben vertaald. Het engels kent nauwkeuriger taalvariaties ten opzichte van de oude talen.


We hebben het eerder gehad over Gods stem verstaan. En toen werd aangegeven dat er mee werd er aangegeven dat sommige daar moeite mee hadden. Nu wil ik dat je eens nadenk hoe het zou voelen als jij je eigen stem niet zou herkennen. Dat is zo belangrijk voor je brein dat je een afwijkend beeld heb van wat jou stem is. Bijna iedereen vind het onprettig om een geluidsopname van zijn eigen stem te horen. Als ik mijn stem hoor, dan blijf ik dezelfde gedachten houden, die ik als kind had: "ik klink als een kwakende Donald Duck'. Daar zijn de meeste het niet mij mee eens. (Zowel, vertel het me dan maar niet) Wij hebben een absoluut beeld van onze stem. Als God onderdeel van jou is, dan is het onmogelijk dat je Gods stem niet zou kennen. Tenzij jij geloofd in een zwijgende God. Gods stem zal aangenaam voor je zijn. Zijn stem is goed, omdat God goed is. God is inderdaad niet slecht, maar hier bedoelen we dat 'God goed is' in de zin dat Hij aangenaam, prettig voor je is. Er zijn enkele mensen in mijn leven geweest, waar mijn hart een sprongetje maakte, telkens als ik die stem hoorde. Die stem was dan als een gouden viool en een zilveren fluit in mijn oren. Is Gods stem zo vertrouwd en gelijkertijd opwindend voor je?

Je kan iemand pas zoeken als je iemand kwijt ben toch? Een kind is veel intenser in het voelen van een relatie als een volwassene. Dan kan het zijn dat iemand jou op je schouder tikt en jij draai je om, terwijl je een kind in je hand vasthoud. Dan kan het zo wezen dat dit kind gelijk in paniek raakt en je kwijt is, je naam roept. Het gaat huilen en je zoeken. Ook al sta je naast het kind en hou je misschien zelfs zijn hand vast. Het kind zoekt je met groot verlangen, omdat je niet bent op de exacte positie waar het kind je verwachtte. Het kind hoopt op jou nabijheid en het vertrouwd op je aanwezigheid. Hoor je dat onbedoeld beide woorden al in een enkele zin voorkomen? Zo'n kind voelt zich al ongelukkig als het je een letterlijk een oogwenk mist. Zo is het als het goed is ook met God. Hij is je zo dierbaar, dat je Hem direct zou moeten zoeken, als Hij in een moment Zijn blik afwend. Net als een kind, kan je God kwijt zijn, terwijl Hij - je niet alleen vasthoud, maar zelfs onderdeel van je is.

Misschien ben je 's nachts wel eens in paniek wakker geworden, omdat je been slaapt en je hem niet meer kon voelen. Dan gaan alle alarmbellen in je brein af en wordt je uit je slaap gerukt, want je bent een deel van jezelf kwijtgeraakt. Binnen 2 seconden realiseer je rationeel dat dit niet kan kloppen, want je been is onderdeel van jou. Toch gaat je hart mogelijk als een razende tekeer. Zo kan je God gevoelsmatig wel kwijt zijn, maar vergeet nooit dat Hij je niet loslaat, maar wat sterker is geen eens van je te scheiden is. Met wie op aarde heb jij zo'n band ervaren. En dan bedoel ik niet van de mooiste huwelijksrelaties waarvan je zegt dat je onafscheidelijk bent. Dat ben je namelijk wel. De ander heeft heus wel eens boodschappen zonder jou gedaan en zeker te weten doen jullie ook niet gezamelijk de grote boodschap. Maar God is elk moment van je leven onderdeel van je, als je in Christus geheiligd bent. Zowel in de de AH als de wc was God in alle respect non-stop bij je. Dat kan jij van geen mens zeggen. Er is zelfs geen mens op aarde die non-stop in je gedachten is, ook al ben je nog zo verliefd of al heb jij het beste huwelijk op aarde. Weet je wat het mooie is? We noemen onze relatie op aarde onafscheidelijk. Maar als de dood komt worden onafscheidelijke van elkaar gescheiden. Maar hoe ellendig alleen je einde hier op aarde zal zijn, God scheidt niet meer van je. Nu niet in de tijd op aarde, als ook niet in de hemelse eeuwigheid. Zelfs je adem, gedachten en hartslag is niet onafscheidelijk. De dood is adembenemend, maar Gods Geest die Ruach en adem is, zal in de eeuwigheid niet meer van je scheiden. Dat was Jeremia's zekerheid in de grootste wanhoop. Dat was hoopvolle zekerheid van Israel, terwijl verwoesting, moord, ontvoering, machtsmisbruik en een door en door corrupte en incompetente regering het land tot de wanhoop dreef. Dat was de hoop voor een ongehoorzaam volk, dat Jeremia onder dwang mee zou nemen naar Egypte, waarvan hij had geprofeteerd dat dit de grootste fout uit hun bestaan zou zijn. Dat was de hoop voor het volk dat zijn waarschuwingen spuugzat was, ze gek maakte. Zo erg zelfs dat ze hem uiteindelijk in een holle wilg stopte en hem in plakken hebben gezaagd.

2. De Hoop is goed

Maar met de beste mensen van deze wereld, heb ik afschuwelijke dingen meegemaakt. Dan kan God goed zijn en een deel van je identiteit zijn en toch de ellende je overkomen. Wie met rouw te maken heeft gekregen, weet ook dat je rijk getroost weet in je relatie en toch ontroostbaar groot verdriet moet verwerken. Zo spreekt het elkaar dan ook niet tegen dat God goed is en ellende je pad kruist of jij je ellendig voelt. Je kunt het koud hebben, terwijl je een warme jas aanheb. Dan zeg je niet dat die jas waardeloos is. Je bent een dwaas als je hem daarom dan van je afgooi, om vervolgens dood te vriezen. Zo kan Gods aangename goedheid jou vervulllen en toch het lijden je overkomen. Dan is het niet de weg om te zeggen: 'Ik heb niks aan God'. 'God heeft mij in de steek gelaten'. 'Ik was blij met een dode mus'. Als God een deel van jou is, ben je een dwaas als je lijdt en dan ook nog een God amputeer. Ja, dat is wat je breekt met de HEERE, omdat jij God verwijt gaat maken. Dan pleeg je geestelijk zelfmoord. Hoe dwaas ben je als je arm ernstig gewond is of je been te amputeren, omdat je niet kan lopen van de pijn in arm? Daar los je niks mee op, daarmee maak je een dreigende situatie tot een levensbedreigende situatie. Sterker nog: God is je hoofd, zegt Paulus. Amputeer jij je hoofd als een ledemaat lijdt? De uitkomst is gegarandeerd! Dus dat vraagt een andere oplossing. Iedereen kent het verhaal van Job en zijn vrienden wel. Zijn vrienden waren hoogst intelligent en hadden een groot geestelijk inzicht. Waren alle mensen maar zo wijs als zijn vrienden en waren alle mensen maar zo diep gelovig als dat zij waren. Maar desondanks handelde ze dwaas door woorden te spreken die op een ander moment wijze woorden waren geweest en nu op het verkeerde moment in dwaasheid veranderde. Deden ze dan niks goed. Jawel. Het beste wat zij als vrienden eerst deden, was bij hem op de grond komen zitten en hun mond houden en echt medelijden, in de meest letterlijke en figuurlijke zin van het woord, te tonen. Zitten en zwijgen.


Nu is ben je met alle respect gezegend door met God dikke vrienden te zijn. Je geloofsleven in perfect. Of op zijn minst goed te noemen. Je vertrouw God volkomen. En dan opeens zeg je 'God laat desondanks nu dit lijden in mijn leven toe'. Menigeen is vanaf dat moment dik teleurgesteld in God. In de eerste plaats wil ik je aanraden hier naar terug te grijpen, als het fout gaat in je leven en niet te wachten tot je teleurgesteld bent. Want eenmaal teleurgesteld, ga je eigenlijk altijd geestelijk misdragen en dreinen als een kind. Wees dat voor. Jeremia zegt dat we dan moet hopen op de HEERE en stil wachten op Zijn verlossing. Meestal gebruiken we veel meer woorden in het Nederlands dan in het Hebreeuws. Maar deze keer staan er 2 Hebreeuwse woorden, die samen zijn vertaald met alleen maar 'hoop' letterlijk zouden we moeten vertalen met 'dansende hoop' of 'wervelende hoop'. Dat is geen Nederlands. Maar het zegt wel meer over de hoop. Het is net zomaar hoop, maar een tornado van hoop. Iets wat als een tornado rondwereveld kan niet worden ontweken. Je wordt of wel geraakt door de beweging of er in gezogen. Onvermijdelijke hoop. Dan wordt het logisch wat er staat. Als ellende je overkomt, hoeft je niet te vechten of te schreeuwen om je gelijk. Je hoeft respectvol bedoeld God niet de oren van Zijn hoofd te bidden. Ga zitten. Rouw om het verlies en vertrouw voor de toekomst. Dit stil zijn is dus niet een passieve depressieve houding: Bij de pakken neer gaan zitten.

Voorbeelden

Dat is hetzelfde als zeggen dat iemand die bij de bushalte zit te wachten niet reist. Hij is niet aan het luieren. Hij weet alleen zeker dat de bus volgens dienstregeling komt en hij gegarandeerd van A naar B wordt gereden.

Stel dat ik ouderwets ben, dan erger ik mij beroerd aan die automobilisten tegenwoordig. Ze zitten maar achter het stuur, maar je zie nooit op de kaart kijken. Ze rijden maar stomweg ergens heen en ze kennen geeneens tegenwoordig het wegennet meer uit hun hoofd. Is mijn beoordeling correct? Zijn zij lui? Nee. Ze hebben een navigatiesysteem en vertrouwen er op dat Google Maps of TomTom hen exact de juiste route verzorgd. Zelfs is de nabije toekomst ben je niet lui. De auto rijdt je van a naar b, zonder jouw handelen. Zelfrijdende auto's vraagt een stap in het geloof. Een hele grote emotionele stap van vertrouwen. Zo ben jij niet lui passief als je op God vertrouw. Je moet niet alleen vertrouwen op God als op je navigatiesysteem, maar alsof je al jaren achter het stuur van een zelfrijdende auto zit. Dit passief vertrouwen vereist een zeer actief geloof. Daar zit een wervelende hoop van zekerheid achter.

(2 Kronieken 20) Koning Josefat trok ooit ten strijd tegen de vijand. God gaf opdracht om alle militair optimaal uit te rusten en zich in slagorde op te stellen. Het enige wat ze niet mochten was in actie komen. Ze moest stil blijven staan en niet bewegen. Alleen de Levieten mochten muziek maken. Militair gezien een dwaze actie. Zeker als je zo'n goed leger en militair leider heb. Maar de strijd was aan God en de uitkomst was zekerheid. Ik weet zeker dat die soldaten zich banger en onzekerder hebben gevoeld door stil te blijven staan terwijl de vijand op hen af kwam stormen, dan wanneer ze schreeuwend met doodsverachting zich in de strijden hadden geworpen. In het stil zijn was meer geloof en vertrouwen nodig dan in het vechten. De houding was stil zijn, maar ondertussen moesten ze wel actief uitgerust in de houding staan. 'Het is goed wervelend te hopen en stil te vertrouwen op het heil van de HEERE!'

3. De Keuze is goed

Geloofsleer moet tegenwoordig als een managementstrategie in elkaar steken. Dus we hebben als uitgangspunt geleerd God als je identiteit te erkennen; Actief vraagt dat:

  1. Erken dat God goed is en:
  2. Geloof actief dat passief hopen goed is.
  • Je was een Aspirant Christen voordat je stap A had gezet.
  • Toen je A had geleerd was je een volwaardige Christen Basic geworden.
  • Bij stap B een Christen Plus geworden.
  • En onvermijdelijk voor je bij stap C een Christen Pro.

Helaas, zo werkt de leerschool van Gods Geest niet. Bij God boer je achteruit. Kijk maar je was als Aspirant Christen keihard bezig om netjes te gaan leven, als een echte Christen. Vervolgens moest je leren om God je plek met God te delen. Vervolgens moet je stil zijn en wachten. En nu wil God dat je leert dat je een groentje bent in het geloof. Want nu volgt het derde 'goed'.

  1. De HEERE is goed.
  2. Hopen/vertrouwen is goed. En nu
  3. Je keuze is goed.

Gods leerschool

Welke keuze? Je last dragen in je jeugd is goed. Bij Jezus op school leer je steeds een klas lager te gaan. Dat is juist mooi. In groep 8 zitten diverse niet op hun billen, maar bijna op hun nek, zo ver hangen ze ongeïnteresseerd onderuit, want ze weten alles al lang en wat ze niet weten is saai en hebben ze niks aan. In groep 4 begrijpen ze aardig wat ze allemaal wel en niet kunnen, maar vinden de wereld wel leuk omdat hij steeds verder openbreekt als je kan rekenen en lezen. Maar een kleurplaat maken begint wel kinderachtig te worden. Een kleuter in groep 1 ziet heel school als een avontuur, want of ze nu kleuren, prikken, knippen en plakken of in de zandbak spelen, overal leer je nieuwe dingen en alles is spannend. Zelfs alles wat je medeleerling doet, is een wereldwonder in je ogen. Als jij geestelijk zo sterk ben dat je God in je leven kent en vertouwd met heel je hart, dan is het nu tijd om je kruis op te nemen.

Kracht van de jeugd en zwakte van ouderdom

Opnieuw even terug naar rouwverwerking. Je weet wie onmisbaar in je leven is en wat van waarde is. Je weet dat het lijden je desondanks niet bespaard blijft. En op dat punt kan je blijven hangen en van stil zijn, overgaan in het gedrag van de vrienden van Job: Niet langer Gods weg gaan, maar je geleerde lessen etaleren en te pas en te onpas je theologie gaan uitmeten. Dan kom je in eerste instantie als een sterke strijder met wijsheid over, maar de tijd zal je ongelijk leren. Als jij God kent en toch heeft Hij iemand uit je leven weggerukt, dan kan je daarin berusten en vertrouwen op de toekomst. Maar velen blijven daar zitten tot God de rooskleurige toekomst komt bezorgen. Heel soms gebeurt zo'n wonder. Maar in het algemeen niet. Dan is je sterke vertrouwen, veranderd in een verkeerd vertrouwen en een verkeerde verwachting. De volgende stap is niet de rooskleurige toekomst omhelzen, maar nu je kruis opnemen. De confrontatie met je pijn aangaan, het verdriet toelaten, je vragen en twijfel leren uit te spreken. Het is als trauma's in je leven. Deze kan je meestal het beste jong aan. Als je de 50 ben gepasseerd begin je in een fase te komen dat je alleen steeds meer mensen ga verliezen en langzaam wordt je wereld kleiner. In een steeds rapper tempo ontvallen dierbaren je. Je krijg niet de gelegenheid tot herstel meer. Er komen niet zo veel nieuwe relaties voor terug, die je weer sterker maken. Natuurlijk kan je als kind je ouders niet missen. Maar de kans is aanzienlijk dat een ander als een surrogaat het gat gedeeltelijk gaat opvullen. Uiteindelijk krijg je een relatie en leer intenser liefde kennen en de pijn uit het verleden begint te verzachten. Dit geldt echter niet voor ouderen. Zij raken steeds meer mensen kwijt. Het verdriet heelt slecht. Het is net als het lichaam. Als je jongen ben breek je een been en loop je na 6 weken weer. Ben je 50 loop je de kans dat je blijvend problemen met lopen overhoud. Ben je 70 dan kan je eraan overlijden, omdat je lichaam het herstelproces niet meer aankan.

Als je jong ben, ben je veerkrachtiger, leergieriger en groter van vertrouwen. Hoe jonger je leert te lijden om Christus' wil, hoe sterker je zal staan in het geloof. Wees niet bang om als kwetsbaar te worden gezien. Ga de confrontatie aan met het lijden, als het ook Gods tijd is, Hij je de kracht geeft, als jij maar blijft vertrouwen dat je ook kracht op tijd krijgt. Zowel letterlijk als figuurlijk is dit wat God je aanrijkt: Het is goed voor een mens als hij zijn juk in zijn jeugd draagt. Zowel geestelijk als fysiek geldt: Jong geleerd is oud gedaan. Want ook de boeren wijsheid geldt: Hoe ouder hoe kouder. Hoe ouder je je bent, hoe groter is de kans dat je verbitterd raakt tegen God. Niet omdat je meer ervaring heb of meer inzicht dat een jonger iemand, maar omdat je meer krassen in je ziel hebt getrokken.

Bitterheid is menigmaal de vrucht van de ouderdom. Ik heb ouderen pastoraal begeleid. En zij hebben veel te vertellen ook over hun geloof en leven. Maar hun vertrouwen in God is vaak klein. De meeste zullen dat niet bevestigen. Ze zullen zelfs geen eens zeggen dat ze aan God twijfelen. Maar ze praten vooral over hoe God in hun verleden werkte. Ze vertellen graag over hun gewonnen strijd, toen ze bruisde van het Gods vertrouwen. Dan vertellen ze over de grote werken van God. Van wanneer? Van 20, 30 jaar terug. Maar het heden gaat vaak over hun zwakheden en hun verleden over kracht. Het heden gaat vaak over wat hen is aangedaan en is overkomen en het verleden wat zij voor anderen hebben gedaan.

Met alle respect geven jongeren God meer de kans om Zich in hun leven te verheerlijken, dan op latere leeftijd als we onze kleurplaat al hebben ingekleurd. Toch kan je weer als jong leven. De Heere spreekt over je jeugd vernieuwen als van een arend*. Wees geestelijk jong en ga weer naar groep 1. Begin met een lege of bijna lege bladzijde en geef God alle ruimte voor Zijn werk en creativiteit. Toch willen veel ouderen niet daadwerkelijk terug in de tijd, uit angst voor het lijden dat ze weten dat er is geweest. Maar als ze eerlijk zijn, dan moeten erkennen dat ze juist kracht hebben gekregen, waar ze bang voor zijn weer op te nemen als wapens in het geloof. Maar onthoud:

Het is goed dat de HEERE deel van jou is geworden
A. De Heere is goed voor wie Hem verwachten
B. Het is goed stil te vertrouwen in de hoop die God je schenkt
C. Het is goed je juk te dragen een jeugdige kracht

Amen

 

© 2023 Designed en sponsored with by SVO PRoject