Met regelmaat komt in de diensten en gesprekken het onderwerp op God die zich kenbaar maakt als een Enig God. Gelijk heeft het christendom het over een Drie-enig God, in Vader, Zoon en Heilige Geest. Dat botst al met elkaar. En om er maar een schepje bovenop te gooien staat er in de Bijbel dat God zitting heeft in de raad der goden. Ehm… Hoe kan dat als de Bijbel zo duidelijk is dat God de enige levende God is? Wie zijn die andere goden? Heeft dit te maken met engelen en demonen? De komende tijd zullen we een database aan artikelen opbouwen over de verschillende goden in de Bijbel. Een goede aanzet hiertoe vind je in het artikel: De nieuwe wereldreligie – Ba‘al. Daar het artikel over Astarte per abuis in de Blog terecht kwam, werd duidelijk dat er een brede interesse is in dit thema. Dit artikel is dan ook een kapstok om uit verder te kunnen werken. Maar eerst nu reactie op de conflicten.

 Is God een Enig God? Monotheïsme

Het Christendom is geen religie die rond het jaar 30 is ontstaan, maar is een doorlopende lijn met Jodendom. Het Jodendom is geen andere religie, maar de basis. De knip ontstaat waar wij geloven dat Jezus Christus is gekomen als de voorzegde Messias. Als we dus willen weten of God een Enig God is, dan moeten we ons richten op de kern van het 1^e Verbond. Dit is de Sjema Yisrael in Deuteronomium 6:4: Luister, Israël! De HEERE, onze God, de HEERE is één! Of lees: Hoor, Israel! De Eeuwige, onze G-d, de Eeuwige is één! Of: Luister toe Israel! Yahweh Elohim, Yahweh is de Enige! Welke formulering je kent als Jood, Messiaanse gelovige of Christen, inhoudelijk is de boodschap en woorden aan elkaar gelijk. Deze absolute kern van het geloof is klip en klaar: Er is slechts 1 God!

Is het Jodendom en Christendom een monotheïstische religie? Als je als definitie aanhoud het eren van slechts een enkele godheid: Ja. Israel werd omringd door Semitische, Arabische en Perzische volkeren, samen met de overblijfsels van de Egyptische en Kanaänitische volkeren. In erkenning is er slechts 1 ware God. In de praktijk bleef door de eeuwen heen de Joden bijna zonder onderbreking ook andere goden importeren in hun huizen en religie. Dit is een voortdurende strijd, die de boeken Richteren, Koningen en Kronieken kenmerkt. Destijds had men voor land, zee, bergen en rivieren afzonderlijke goden. Daarnaast waren er weergoden (zoals Ba‘al) en vruchtbaarheidsgodinnen (zoals Asjera, Astarte en Astaroth). Dat dit zich bleef vermengen zegt niks over de religie, maar over het menselijk gedrag, om graag van alle markten thuis te zijn en religie te willen inkleuren naar eigen goeddunken. Daarom lees je vaak in de Bijbel: En een ieder deed wat goed was in eigen ogen.

Is God een Drie-enig God?

Maar waarom hebben ze het in het Christendom dan altijd over een Drie-enig God. Is dat niet meer dan een taaltrucje om op te lossen dat het Christendom aansluit op het Jodendom? Nee. Het Christendom is eveneens een monotheistische godsdienst. Wat men ook beweerd in de loop der tijden, we spreken over dezelfde God die zich bekend heeft gemaakt onder de naam Yahweh, wat in het Nederlands meestal wordt aangeduid met HEERE. Staat Gods naam in hoofdletters gespeld, ongeacht de schrijfwijze: HEERE, HERE, HEER, dan is dit Gods persoonsnaam. Staat het als Heere, Here of Heer gespeld, dan gaat het om één van Gods andere namen of als aanduiding van Meester.  

Zie meer over de namen van God

Toch heeft men het over Vader, Zoon en Heilige Geest. Het simpelste leg ik het uit aan de hand van mijn gezin. Ik heb een zoon en dochter. Wij zijn drie onderscheidde personen. Elk met zijn eigen voornaam, karakter, eigenaardigheden, gewoonten en uiterlijk. Toch denken we over het meeste hetzelfde. We denken regelmatig hetzelfde of zeggen te gelijk hetzelfde. In die zaken zijn wij 1. Onze achternaam is ook hetzelfde. En als het puntje bij paaltje komt, vormen we eenheid die zich niet uit elkaar laat scheuren als gezin. Je kan ons dus zien als 3 afzonderlijke personen, maar zijn in wezen 1. Nu is God dit in perfectie.  

Zie meer over Drie-eenheid

God blijft dus 1 in wezen en is onderscheidde in personen. God is niet menselijk, maar de perfectie van de mens, omdat God de Schepper is van de mens, die de mens maakte naar Zijn beeld en gelijkenis. 

God heeft zitting in de Raad der Goden

Psalm 138:1 is een trickie Bijbelvers. Hier zegt David dat hij de HEERE lofliederen zal toezingen in de vergadering van de goden. In het Hebreeuws staat er in het meervoud  םיהלא ‘elohiym. Daar kan je meerdere kanten mee op:

1. Elohiym is een algemene aanduiding voor bestuurders en rechters. Dat zou prima passen in deze psalm. Hij heeft het namelijk ook over koningen. Meleks. Een woord wat ook een allerdaagse betekenis kan hebben, maar ook een aanduiding kan zijn voor de Moloch, de meest contrasterende afgod in zijn tijd. Maar daar er wordt gesproken over meleks van de aarde, gaat het hier niet over de Moloch.
2. Elohiym is ook een aanduiding voor geestelijke wezens als engelen en demonen. Dan komen we opeens ergens anders uit. In Job 1 lezen we ook dat Satan, één van de deelnemers van de grootste tegenstanders van God onder de demonen (gevallen engelen), toegang heeft tot een raadsvergadering en van God beschikking wil over Job, om zijn geloof aan het wankelen te brengen. In ander verband hebben we eerder gezien, dat de volken hun eigen engel hebben toegewezen gekregen. Als David het dan heeft over de koningen der aarde, zou dat inderdaad kunnen gaan over een bijeenkomst van engelen en demonen, waar God de voorzitter in is.
3. Asaf zegt in Psalm 82, dat God staat te midden in de Vergadering van El en Hij oordeelt in het midden van Elohiyms. En verderop zegt God: Ik heb gezegd: Jullie zijn goden (Elohiyms). Jullie zijn alle zonen van Eljon (God de Allerhoogste). Opnieuw kan je hier lezen naar punt A en B. Maar zij zullen sterven als mensen en tegen onder gaan als prinsen. Dan is A aannemelijk. Maar als Hij zegt dat ze de fundamenten van de aarde aan het wankelen hebben gebracht door hun duisternis, onrecht en kwaad, lijkt dit meer betrekking te hebben op B. Want geen volk heeft in die tijden een dergelijke invloed op de wereld gehad. En daarmee blijft er eigenlijk nog één andere optie over. Een onderwerp waar we in alle eerlijkheid in moeten zeggen dat hier weinig over bekend is. Er is de Raad van 7 of 8, waarin de aardsengelen met Jezus, als Gods Zoon het hoofd is. En er is een tegenraad waarin boze machten vertegenwoordigd zijn. Ik durf niet uit te sluiten, dat over en weer geen inmenging is. 

El en Elohiym of Eljon zijn niet dezelfde goden. Dit wordt nogal eens door elkaar gehaald en lijdt tot enorme misinformatie. Ik ga evenmin er niet mee in de gedachten dat de heidense goden te samen met God de Eeuwige om de tafel zit en onderling politiek bedrijven. Deze goden worden namelijk gedreven door geesten, die uiterlijke vorm krijgen in heidense afgodsbeelden, altaren en spirituele concepten. Deze zelfde geesten zoeken ingang via mensen die kwetsbaar zijn door emotionele zwakte, een sterke spirituele bewustwording hebben of bij mensen die macht kunnen uitoefenen. Dat maakt goden niet realiteit. De ware realiteit zijn de geesten die betekenis en gezicht krijgen in voorwerpen, verhalen en ideologieën.

Deze pagina is continu in ontwikkeling. Heb je vragen, opmerkingen of aanvullingen, post ze hieronder en je krijgt grondig antwoord. Via de links kun je doorklikken naar andere artikelen en achtergrondinformatie.