Deze zondag hebben we een geweldig gepasioneerd strijdlied behandeld. Een oorlog die op aarde, maar parallel in de hemelse gewesten plaatsvind. We hebben de lijnen doorgetrokken naar de actualiteiten en prive-leven en onderzocht hoe hier concreet de strijd tussen engelen en demomen, tussen goed en kwaad, God en Satan, plaatsvind. We leven te midden van een cosmische strijd. Open met dit verhaal uit Richteren 4 en 5 je ogen voor de grote werkelijkheid, die openlijk is aangebroken.

De dienst werd om 14:00 uur live uitgezonden. U kunt de preek terugluisteren via deze link. Let op! De opname heeft een beperkte tijd om beschikbaar te zijn in de cloud. Indien deze na verloop van weken is verlopen, kunt u ook de preek hieronder lezen. Aangezien dit de preekschets is kan deze lichtelijk afwijken van de daadwerkelijke preek, daar de preek niet wordt voorgelezen, maar voorgedragen onder de leiding van de Heilige Geest.

De Schriftlezing is uit Richteren 5: >>>  De lofzang van Deborah

Inleiding

Geliefde broeders en zusters in onze Heere Jezus Christus,

In deze middag wil ik met jullie spreken over een psalm, loflied en hymne van ongekend formaat. We vinden hem niet in de psalmen of onder de profeten. Het lied werd gemaakt door ook een vrouw van formaat. Hoewel bijna geen christen me kan vertellen wie ze was. Een ouderwetse zondagschoolleerrling zal misschien nog zeggen: Een richter. Haar naam was de profetes Deborah. Het is de tijd van de Richteren, waarin Israel bij toerbeurt werd bestuurd door een rebellenleider, een lokale burgemeester of legeraanvoerder die authoriteit van God kreeg om over een aantal steden en stammen te heersen en de orde in het land te handhaven. Doordat er geen centrale koning was, was de saamhorigheid tussen de stammen ver te zoeken. Er waren allerlei rivaliteiten en de stammen ontwikkelde zich tot afzonderlijke gespecialiseerde economieën. Met name de noordelijke stammen hadden zich sterk ontwikkeld en hadden goede handelsverhoudingen met de omliggende volken en steden. Het zuiden was laagontwikkeld, maar had zich wel gespecialiseerd een soort guerrilla-groepen, om hun dorpen en voedsel te beschermen. Maar vanaf het midden van Israel en was het veel onrustiger. Israel had in Gods opdracht de broedervolken met rust gelaten, maar ze hadden het land van de andere heidenvolken wel bezet. Echter lieten ze vervolgens na om overgebleven heidenen te zuiveren. Juist hun alle grootste vijanden: Amelekieten, Kanaanieten en Filistijnen lieten zij redelijk ongemoeid. Dit zorgde ervoor dat de broerdervolken Amon, Moab en Edom het relatief rustig hadden. Israel ving de klappen op en zij hadden relatief rust. Maar de aanvallen van binnenuit door de vijanden was wel een probleem, omdat het roversbendes waren die het niet zo nauw namen met dijn en mijn. En dat deed gelijk pijn. Want zij lieten Israel maanden met rust terwijl ze hun land ploegde, zaaide en verzorgde, tot de oogst rijp was en dan maaide zij rustig jouw korenveld en namen alles op wagens mee. In een klap was een gezin het voedsel voor een heel jaar kwijt, maar ook het zaaigoed voor het komende jaar. Was men al verarmt, dan was het land soms ook nog verpacht en kon men eveneens betalen. Een enkele actie bracht een hele familie tot faillissement. Israel kende nog beschermende wetten die soms werden gehandhaaft, maar de heidenvolken kende Gods sociale wetten niet. Israel had hierdoor veerkracht wat de heidenen niet hadden. Daarop ontstond jaloersie en kwamen steeds individuele koningen in opstand. Hierdoor was er oorlog op oorlog en ontstond er ook nog eens onderlinge wrijving wat tot burgeroorlog leiden. En toch was er ter midden van die chaos een machtig gebeuren. Er waren subrichters die door het land reisde op witte ezelinnen en de mensen in nood uit eigen middelen ondersteunde. Maar opmerkelijk dat hun grootste daden waren dat zij met de mensen spraken en met hen samen onderweg naar hun werk en we lezen dat ze op de rust- en verzamelplaatsen gingen zitten om te getuigen van de daden van God. Dwars door het onwillig en versnipperde volk vond een grote opwekking in stilte plaats. ‘Daar praten zij over de recchtvaardige daden van de HEERE, de rechtvaardige daden voor Zijn dorpen in Israel’. En nu volgt waar ik vanmiddag de aandacht op wil richten: Gods heilige engelenwacht rondom Zijn gemeente. Gezien de beperkte tijd, vraag ik jullie om ook zelf de toepassing te trekken naar de gemeente van Christus. Ik zal gezien de omvang van de stof slechts lijntjes kunnen uitzetten.

Hemelse strijdkrachten

De tekst vervolgt met ‘Toen daalde het volk van de HEERE af naar de poorten.’ We zien meerdere groepen hier worden genoemd: Het volk van de HEERE, de Overgeblevenen, de Helden en de Machtigen. Het volk van de HEERE, zijn de Israelieten die zich verzamelde. Daarbinnen waren 2 groepen: Er waren mannen die hun wapens, als ze die bezaten, grepen of hun boerengereerdschap en moed grepen, om zich in deze ongelijke strijd te storten. Zij worden de Helden genoemd. Deze term kom ik de Bijbel uitsluitend tegen voor jongens die zonder blikken of blozen zich als kamikaze-piloten in een onmogelijke situatie storten. David had 70 van zulke helden rond zich verzameld. Mannen die handelen, zonder vragen te stellen of het haalbaar is. Zij gaan gedreven door goddelijke heldenmoed. Samen met de Helden stroomt er een grote groep samen die de Overgeblevenen worden genoemd. De bange boeren die moed hadden gekregen en in Gods kracht opstonden en wilde strijden voor de HEERE en Zijn volk. Zij deden door gebed, lofprijzing en getuigen van Gods grote daden. Onderschat nooit de vlam die ontstoken wordt door het geloof en getuigenis van de Overgeblevenen. Zij vormende motor achter de Helden. Zij zijn niet dwaas bezig, door zich te verzamelen in een dal en kwetsbaar te worden. De aardse vijand vreest hun gebeden niet, maar die in de hemelse gewesten wel. Moet het indruk maken als er een enkeling zo’n vuurpijl naar de hemel schiet? Nee, dat boeit de vijand niet. Zij lacht en spot hierover. Maar als dit met honderden tegelijke tijd onophoudelijk naar de hemel worden gevuurd, worden zij wel bevreesd. Als een groot zichbaar teken voor de ogen van de legers staat de hemel non-stop in vuur en vlam. Dan wordt de Tegenstander nerveus. Hij is niet meer alert, omdat hij vreest dat het gevaar nu van alle zijde komt. Maar er gebeurt meer dat lezen we in vers 13: ‘Toen daalden de Overgeblevenen af naar de Machtigen. Het volk van de HEERE daalde naar mij af met de helden.’ Die Machtigen waren geen mensen. Dat waren niet de stoerste van de hordes boeren. Want in vers 20 lezen we: ‘Vanuit de hemel streden zij, vanuit hun banen streven de sterren tegen Sisera’. In het dal ziet Deborah een leger van hemelse ruiters gereedstaan, alvorens de Overgeblevenen en de Helden arriveren. De 10.000 van de beste mannen trekken mee met de Helden, met Barak als aanvoerder. Of zij ze nu die Machtigen en Hemelse Ruiters zien of niet, trekken het leger van hemelse ruiters voor hen uit. Op het gebed en de lofprijzing van het Volk van de HEERE en de Overgebleven, breekt de hemel open en komt er een hemels legioen van engelen aanstromen die boven het leger zweeft, klaar voor de strijd in de hemelse gewesten, wat voor de meeste onzichtbaar zijn, alsook zichtbaar als machtige strijders te midden van het leger van Barak. Barak verschijnt met 10.000 man voetvolk, maar daarmee kan hij onmogelijk strijden tegen 900 ijzeren strijdwagens en een leger hoogopgeleide militairen. Het het hoofdbestaan van deze volken, oorlog en roof. Zij beoefdende nauwelijks ambachten dan smeden en timmerlui, maar verspilde geen mensen aan landbouw en veeteelt. De Tegenstander ziet echter heel goed dat er veel meer strijders zijn dan die 10.000 man van Barak. Hij laat ook zijn hellemachten los, individueel met demonen van angst, twijfel en verwarring om het voetvolk te ontkrachten. Misschien weet hij verschillende van Baraks mannen tot bijgeloof te trekken. Hij probeert het leger te verzwakken. Ondertussen verzameld ook hij zijn strijdkrachten. Als het ware zegt hij tegen de Aanvoerder in de lucht: “U had dus verrassingen in petto? Dan kan ik dat ook”. Satan port daarop de harten van diverse koningen op. De koningen waar men weinig last van hadden, waarmee ze handelsrelaties onderhielden en die liever hun vingers niet verbranden aan dat volk dat economisch sterk bleef, ondanks 20 jaar oorlog. Ze kende alle verhalen, hoe Kanaan veroverd werd. De onoverwinnerlijke vorsten Sihon en Og, die sneuvelde. Hoe de onneembare vestingstad Jericho door de kracht van hun God ineen was gestort. Hoe Jozua leiding gaf en God daarna steeds wonderbaarlijk krachtige leiders opwierp, die steeds de vijanden versloeg.

Cosmische strijd in de actualiteit

De actualiteiten zijn op dit moment ongekend dreigend. De NAVO voert nucleaire oefeningen uit. Noord-Korea test kernwapens. Rusland dreigt met een nucleaire oorlog. Ondertussen ligt het wereld bestuur volledig op zijn kop. Giftige haat en tweedracht wordt gezaaid. Volksvertegenwoordigers en regeringen voeren hun eigen agenda’s, die niet langer eigen land dienen, en weigeren hun daden te verantwoorden. Men spreekt groot bedrog uit voor de oren van de mensen, zonder te blikken of te blozen negeren ze het feit dat ze liegen en bedriegen. Onder valse voorwendselen worden mensen van hun plaats gedrukt en vervangen door wie in de ondergrondse ideologie past. Het gif wordt gezaaid door massa media invasies over gezondheid, klimaat en alles schreeuwt: Angst. Op 1 januari heb ik gezegd, en daar zijn hier getuigen van, dat dit zou gebeuren in dit kalenderjaar. Angst, angst en angst wordt gezaaid. Als positieve tegenhangers worden de ideologieën van wereldwijde aanpak gepromoot via allerlei overheidskanalen, media en social media. Ook onderwijs en sport wordt opgedrongen om zich te scharen onder de regenboogvlag van de bandeloosheid en ontucht. Maar in veler ogen ziet men dan een valse eenheid en geeft het hoop en leidt het af van alles waar men het woordje crisis aanhangt. Deze eenheid is echter een splijtzwam in de maatschappij en eigen gelederen. Slechts deze twee worden de afgelopen maanden over ons uitgegoten en heel, heel veel informatie en nieuws wordt verzwegen. Zolang de mens maar continu heen en weer wordt geslingerd tussen angst en hoop, angst en hoop! Dan zijn mensen niet meer allert en laten het gebeuren. We leven te midden van een aanpak van propaganda met als doel een grote eenheid te creeeren en de tegensprekers buiten te sluiten door ze te etiketteren met stigmatiserende namen en het uitvergroten van de meest extreme.

Toch kiezen vele er voor om net als in de tijd van Deborah lekker hun eigen leventje door te leven en maar zo min mogelijk er van aan te trekken. Als het ik maar overleefd. Ja en juist de christenen zijn het die hier zich mee vervuilen. Het verkiezen van de onwetenheid of weigering van de waarheid, door te vertrouwen op wat ze in de jaren hebben opgebouwd. ‘Ontwaak, gij die slaapt en sta op uit dood en Christus zal over u lichten!’ Klinkt de roepstem. Mensen zet je oren open. De trompet wordt geblazen. De engelen roepen jou op tot de strijd. De strijd die zich in de wereld openbaard en door de een en de ander wel of niet wordt gezien is geen gewone aardse strijd, zoals voorheen altijd is geweest ten tijde van de WOII, Koude Oorlog, de Grote Depressie e.d Er is een cosmische strijd aangebroken. Een strijd die op twee fronten werkt. Ik vertel dit niet om ook angst te zaaien, noch politiek te prediken, maar om de ogen te openen en moed te vatten. Want laten we kijken wat er gebeurt:

De drie lagen

We kunnen het wereldgebeuren splitsen in drie lagen. De aardse laag, waar wij in leven. Hier vind een bovengrondse en ondergrondse strijd plaats door grote media, een deel van de technologische en pharmaseutische industrie samen met de financiele wereld en grote wereldorganisaties en politiek. De oorlog in de Oekraïne is zichtbaar en de exploderende gevolgen ook, terwijl dit naadloos aansluit de wereldagenda.

Daarboven bevind zich de geestenwereld. Deze laag is een tussenlaag die zich vermengt met de aardse en hemelse laag. Op dit moment zijn er engelen en demonen in jouw directe omgeving aanwezig. De HEERE heeft Zijn kinderen gezegend met een wakende engel over je leven. Dit leert de Heere Jezus zelf. Maar in momenten van geestelijke, emotionele en fysieke strijd, vind er juist in deze laag veel plaats. Als je ogen er voor durft te openen zal je zien dat er duistere wezens zijn die zich aan je vast willen klampen of juist heel stilletjes met je meereizen. Echter de meeste verzamelen zich in hordes en wachten op hun bevelen. Sommige dringen je leven binnen zonder merkbare schade aan te richten en planten alleen subtiele gedachten, hele kleine afglijertjes in je leven. Die dingen waar we dan van zeggen: ‘daar is helemaal niks mis mee’, ‘dat is niet zo erg’, ‘dat kan prima voor een keertje’, ‘dat moet ieder voor zich weten’. Zij planten zich voort in je leven en roven je tijd met de Heere weg. We accepteren ze in ons leven, omdat we er mee kunnen leven. Je bent aan ze gewend zodat je ze geen eens meer opmerk.Toch beroofd het je van een godzalig leven. Maar er zijn ook verstoorders, die zich binnendringen, door je gebed, gesprek of overdenking heen. En meestal kijken ze wel uit om zelf de stoorzender te zijn en gebruiken graag je eigen gezin, telefoon en huisdieren. Toch kunnen deze zich ontplooien tot grote wapens. Zonder dat je er op zat te wachten of bewust aanleiding gaf, wordt iemand boos op je. Je trekt het je aan en ‘poef’ daar gaat je geestelijk bewustzijn. Er zijn verwoesters die je overvallen met pijn, verdriet, financiele klappen, een ongeluk enz. En in alle druk mis je de verbinding met de andere gelovigen. Maar dit zijn gelijk een fysieke strijd die boven jouw en mijn hoofd plaats vind tussen engelen en demonen. In en om jouw huis of plaats waar jij je bevind. En de kracht van deze hemelse helden zijn gelegen in de gebeden en getuigenissen van de heiligen. Verontachtzaam het gebed en de getuigenis niet. Spreek vrijmoeding van de Heere. Al is het dat het om je snee brood gaat. Paulus zegt tegen Timoteus ‘getuig ter gelegen en ongelegen tijd’. We zijn allemaal opgegroeid met de wijsheid: ‘spreek op de juiste tijd, op het gepaste moment’. Maar dat staat haaks op wat het Heilig Woord ons leert. Hoe meer wij bidden en getuigen, hoe sterker worden de hemelse legermachten. Leer van de houding van de rechters op hun ezellinnen.

De derde laag bevind zich boven deze tussenwereld, namelijk Hemel der Hemelen.. De woonplaats van God en Zijn heilige engelen. De Heere zend hiervandaan engelen voor directe missie uit. Paralel hieraan is het Rijk der Demonen. Deze overlapt de Hemel en de Hemelse gewesten. Waarbij de hel of afgrond slechts een deel van uitmaakt. In de tussenlaag is een continu leven en strijd van engelen en demonen gekoppeld aan mensen ideologieen en organisaties.

Hemelse ondersteuning

Er ontstaat in de lofzang van Deborah een knip. Een jubelklank. Een herinnering die ze nooit meer wil loslaten: ‘Toen daalden de overgeblevenen af naar de machtigen. Het volk van de HEERE daalde naar mij af met de helden’. Zie voor je een oude biddende dame die beneden in het dal staat met haar handen in haar schort gevouwen. Terwijl ze bidt zijn haar ogen open en zien tegen de berghelling omhoog naar de hemel. Opeens komt daar een grote groep samengeraapte bidders en getuigen aan, de Overgeblevenen om eendrachtig in gebed en getuigenis God groot te gaan maken, terwijl onder hun ogen de verwoesting gaande is. Deborah ziet die Overgeblevenen komen. Hoe vreugdevol werd haar hart toen. Maar dan ziet meer gebeuren een stroom van engelen komen met de overgeblevenen aanvliegen en opeens is daar bij de overgeblevenen Sterke Helden aanwezig. Vorige week zondag lazen we uit Psalm 103:20 nog van deze helden: ‘Loof de HEERE, u, Zijn engelen, sterke helden die Zijn woord uitvoeren, gehoorzaam aan het dat Hij spreekt.’ Wat een onvoorstelbare vreugde heeft Deborah, Gods profetes, gevoeld toen dit leger van ‘Overgeblevenen’, ‘Helden’ en ‘Machtigen’ tot zich zag afdalen. Wie waren die ‘Overgeblevenen’? Dat was een gemeleerde groep: Mensen die niet voor de Kanaanitische goden zich bogen, mensen die rondtrokken en de berooide mensen financieel onbaatzuchtig steunde, daar waren van die berooide mensen bij die in de poort en bij de put grettig luisterde naar de getuigenissen, dat zijn de bidders en de Godlovers! Rijk en arm door elkaar. Verschoppelingen en invloedrijke mensen die hun imago liever laten vernietigen, dan hun principes en trouw aan God te verlochenen. Zij laten zien dat rijkdom en macht je niet corrupt hoeft te maken, maar je kan aanzetten tot grote werken in het verborgenen.

In de voorhoven van het Huis van onze God

Daar onder de palmboom naast het huis van Deborah verzamelde zij zich. Haar huis lag in een dal tussen Rama en Bethel. In Rama stond de tabernakel en de ark van God. Bethel betekend: Huis van God. Haar leven was bijna letterlijk zoals de psalmdichter verlangde om te leven in de voorhoven van het huis van God. Het is totaal afwijkend dat een vrouw de regering van het volk ter hand moest nemen. Een vrouw die met haar voeten op aarde leefde en met haar hart in de hemelse sferen. Geestelijk kwamen ze bijeen op een hele krachtig plaats van aanbidding, maar militair-technisch kon het niet kwetsbaarder. Dat is de plaats van de Overgeblevenen in de kwetsbare plek, omdat de laag tussen de geestelijke en fysieke wereld het dun is. De plaats waar de geesten de grootste doorgang hebben.

Ondertussen verzamelde Barak een leger van mannen om te strijden in de fysieke strijd tegen de vijand. Een strijd die onbegonnen werk was, want Sisera was gekomen met 900 ijzeren strijdwagens en onbekende hoeveelheid voetvolk, terwijl de Israelieten zich moesten weren met de wapens en boerengereedschappen die ze voor handen hadden. Barak weigerde echter ter strijden te trekken, zolang Deborah niet meeging. Barak had niet het geloof in God, maar vertrouwde op de geestelijke kracht van Deborah. Deze zwakte van Barak had concequenties. Het werd gezegend dat hij de strijd voor de Heere en Israel voerde, maar omdat hij zelf niet zijn vertrouwen ten volle in God kon stellen, zou hij niet de eer van de overwinning krijgen.

Ongelijke strijd

En zie nu dat er heel veel gebeurt. In de eerste plaats zien we een geestdriftig amateursleger dat zich in een compleet oneveredige strijd stort. Ze strijden bij wijze van spreke met pijl en boog tegen tanks. In het kamperment staat Omaatje de sterren van de hemel te bidden. In het dal tussen Gods woning zijn de sterkste strijders als ‘de Overgeblevenen’ in een grote bidstond aan het bidden en getuigen. Het dal vult zich met een engelenwacht op de gebeden van de heiligen, de Overgeblevenen. En met dat deze engelenwacht groeit. Ondertussen stromen de Machtige Hemelse Helden tussen de Israelieten in - die waarschijnlijk geen eens werden opgemerkt, dan dat het gewoon succesvolle soldaten van Zebulon leken - en vernietigen dat onoverwinnerlijke leger dat 20 jaar lang tereur uitoefende in het land. Voor hen trekken de onzichtbare Hemelse Legioen Ruiters.

Ondanks dat een groot deel van Israel te lui en te laf was om te vechten, wonnen zij een strijd die zij niet hadden kunnen winnen, ook al had Barak wel alle stammen van Israel kunnen mobiliseren. Technologisch was een overwinning onmogelijk. Daardoor was de moedeloosheid ook toegeslagen. En niemand wordt blij van een moedeloos gevoel. Daarom verkiest men dan ook om gewoon op de orde van de dag over te gaan. En ja, men vergeet wat is geweest. Men gaat voor het ‘nieuwe normaal’. Als het nieuwe normaal met vreugde is ontvangen, kan de vijand verder gaan en zijn nieuwe aanvalsplan uitrollen. Maar in deze dag laat God zien dat de oorlog in enkel ogenblik beeindigd kan worden. Door wie van die alle? Door de engelen? Ja. Maar wel vanwege de Overgeblevenen die daar bidden en getuigen en Gods naam stonden te loven, terwijl de wereld om hen heen in brand stond.

De Afvalligen

Maar nu een korte blik op het gedrag van de afvallige stammen:

Ruben - Ik zal voor je bidden

In de eerst plaats zien we een stam van Ruben. Zij zijn zeer maatschappelijk betrokken en horen de verhalen met zorg aan. Ze vergaderen erover, vormen een gezamelijk mening en spreken hun zorg en sympathie uit. Een houding die vele kerken bekend voorkomt. Er volgt een stevige handdruk en een linkerhand op de schouder, met de woorden: “Je kan altijd bij ons terecht. Sterkte joh. We bidden voor je!” En toen ging de deur dicht. Deze zelfde houding maken wij ons ook schuldig aan. Ja, dat stel ik gewoon collectief, want niemand komt daar onderuit. Of je dat nu wilt horen of niet. Hoe vaak heb je beloofd voor iemand te bidden en het niet gedaan. Hoe vaak heb je beloofd te blijven bidden en bleef het bij een enkele keer steken. Je gebed was slechts een alarmpijl naar de hemel, maar vulde niet de hemel met de gebeden van de Overgeblevenen die de hemel doen oplichten.

Gilead - Je kan niet heel de wereld op je schouders nemen

Gilead nam de rol van het meest gangbare in. Ze vingen wat op. Lazen wat in de krant. Hoorde iemand wat vertellen. En deden er niks mee. Ze namen het niet mee in de binnenkamer. Ze dachten er niet meer over na, maar namen het ter kennisgeving aan als even relevante informatie dat het kunstgras bij de lokale voetbalclub word vervangen door natuurgras. Als we onszelf of een ander op die houding aanspreken, komt snel de reactie: “Tja, je kan heel de wereld op je schouders nemen.” Geen enkel gebed bereikt de hemelse gewesten. En zie daar, daar raken strijdende gelovige gewond en krijgen demonen de overhand, vanwege Gileads ‘onschuldige’ houding. Neutraal blijven bestaat niet in Gods Koninkrijk.

Dan - Het gesprek van de dag

Bij Dan was het wel wat anders. Bij hen werd het gesprek van de dag, terwijl ze op zee waren. Maar ja, veel er aan veranderen konden ze ook niet. Die conflicten werden op het land uitgevochten en niet op zee. Hoewel ze hun afschuw uitspraken en de hoop voor een betere toekomst van hun broeders, deden zij niks. Zij vermengde hun houding van Gilead en Ruben. En zie daar, daar dreigen opnieuw krijgers te vallen, omdat het scherm van de gebeden aan de zijden verzwakt is.

Aser - Kop in het zand steken

Aser was het onverschilligste van alle. Zij hadden het best. Vele mannen waren gepensioneerd en hadden het prima naar hun zin en zatten op een bankje, met de pijp in de mond, te praten over de goede oude tijd en de beste visstekkies. Radio, tv en krant, daar moesten ze niks van hebben. Alleen maar narigheid waar je verder niks aan kan veranderen. Liever zijn zij het pitoseke visserdorpje, waar toeristen jaloers lachen om de ontspannen motto van de bevolking: Pluk de dag! Aser versterkt de Overgeblevenen niet. Nee, in hun domme houding van de kop in het zand steken geven zij de demonen Luiheid, Onverschilligheid en Leegte alle ruimte. Een ruimte die wordt vrijgemaakt om hun collega’s Angst, Fantasie en Wanhoop binnen te laten onder het Volk van de Heere.

Zebulon en Nafteli - Verwarrende onrust of opstand tegen het kwaad

Zebulon en Nafteli ademen een totaal andere geest uit. Hier tieren de demonen Onrust, Ruzie, Woede en Beschuldigingen. Zelfs de mensen die dezelfde mening er op nahouden zijn verdeeld, omdat ieder zijn eigen clubje en macht en triomf wil hebben. In deze politieke arena in vergaderzalen, op straat en online, heerst vijandschap. Maar zij weten niet anders dan dat zij strijden voor waar zij recht op menen te hebben en willen vooral alle sores van anderen ver buiten de deur houden. Eigen hachje eerst en als dat goed op orde is, misschien is er dan ruimte voor een ander. De tegenpartij voert het omgekeerde beleid door kapot te maken wat goed is en te vervangen door nieuw, wat vormbaar is. Welkom in de Tweede Kamer en in wereldpolitieke arena van Groot Brittannië, Oekraïne, Hongarije en WEF, VN en WHO. Terwijl de grote bedrijven het ene na het andere machtscentrum overnemen, in ruil voor politieke partij-invloed in de media. Dit is zo groot. Dit is meer dan een mensenhoofd aan informatie kan verwerken en gevolgen overzien. Daar is dus geen ruimte meer voor je medemens, geen ruimte voor God, geen ruimte voor gebed, geen ruimte voor geestelijke strijd. Grote delen van Zebulon en Nafteli hebben zich aangesloten in het leger van het kwaad en ze zijn het zich niet bewust.

En TOCH, juist uit Zebulon en Nafteli zijn de 10.000 Strijders en Helden opgestaan. Hoe kan dat? Zo’n groot contrast? Als je als christen wil strijden, moet je bereid zijn om de volle omvang van het kwaad te aanschouwen. Dan wordt je gedwongen tot de keuze: Verdrink je in woeden, verdriet, frustratie en gevecht binnen het kwaad? Of ontrek je aan het kwaad en keer je tegen de grootheid van het kwaad dat je heb aanschouwd? Dat is wat de geestesgave van onderscheiding is.

Toepassing

Ben je je bewust dat je met elk bericht in het nieuws, bij elk gebedsverzoek en bij elke wandeling over straat, ja in elk voorval in je gezin, je wordt gevraagd:

Welke plek neem JIJ in?

Sommige zijn geroepen tot de Helden en hebben een missie te volbrengen, waarbij ze zware offers brengen. Maar in het algemeen wordt je een andere keus voorgehouden: Voeg jij je bij de Overgeblevenen en loof je God bij tegenslag? Sluit je aan in het gebed en bestorm je de hemel, totdat je weet dat je ziel spreekt: ‘Keer weer tot je rust. God heeft je wel gedaan’? Of ben Ruben in een vrome betrokken houding, maar doe je ten diepste niets wat de Geest op je hart juist legde? Die houding voelt heel vroom en goed aan, maar is een adder in het geloof. Of verkies je net als bijna iedereen diverse keren op een dag voor de houding van Gilead? Je hoort of leest het en doe er niets mee. Of trek je het wel aan, maar houd je het net als Dan voor een ver-van-je-bed-show? Het meest zag ik de afgelopen 2 jaar de christenen de weg van Aser te verkiezen. Kop in het zand steken en geloven dat de wereld wel doordraaid. Dat is een demoon van Angst en Onverschilligheid die een ongekend grote slag heeft geslagen in de Nederlandse kerken. Hele kerken zijn er nu van binnenuit door verwoest. En wat erger is duizenden en tienduizenden zielen van christenen zijn in deze zandbak van Aser beland. In dit alles zijn er slechts 2 routes te verkiezen: Sluit je aan bij de Overgeblevenen onder Deborah of verzamel je onder de kruisvlag van Barak! Elke andere keuze, hoe onschuldig hij ook lijkt, verwoest je ziel en ondermijnd de hemelslegermachten die juist voor jou zouden strijden. Door verkeerde keuzes beschadig je Gods hele Gemeente hier op aarde.

Wat is jouw keuze?

Dan sluiten wij ons aan bij de oude oproep: Zo gij Zijn stem dan heden hoor’; Geloof Zijn heil en troostrijk Woord; Verhard u niet, maar laat u leiden. De oproep klinkt: Kies dan heden wie gij dienen zult! Deborah begon midden in de strijd psalmen te zingen, laat je hart dan aansluiten bij de Psalm: Die God is ons een God van Heil. Hij schenkt uit goedheid zonder peil; Ons ‘t eeuwig zalig leven. Hij kan en wil en zal in nood, zelfs bij het naderen van de dood; Volkomen uitkomst geven.

Amen