Om 14:00 zouden we onze dienst online uitzenden. Echter ook dit leek in het water te vallen. De 1 was ziek, de ander verhinderd, een volgende vergeten en onze nieuwste zuster had een hele goede reden: Zij werd vandaag gedoopt in de Zevenhuizerplas! Zo jammer dat we dit feest niet met haar fysiek aanwezig hebben kunnen vieren. Uiteraard hebben we dit wel in de Geest gevierd, ook al hadden we niets bij ons om mee te toosten. De foto's kunnen we echter wel delen.
Ik zou echter een leugenaar zijn als een gevoel van diepe teleurstelling mij niet af en toe even de keel dichtkneep. Hoewel ik van vele evangelisten, pioneers en kerkplanters de verhalen ken van lege diensten, heb ik dit nog nooit meegemaakt. Was ik nu figuurlijk het verkeerde pad ingeslagen? De twijfel greep mij wel af en toe flink aan. Waar was het gevoel van vrijheid en vreugde ineens gebleven? Waarom komt er nu twijfel, vermoeidheid en onzekerheid? Maar zoals altijd: "'t Oog omhoog en 't hart naar Boven!" Maar zie hierboven: Jullie hebben een dienst vanaf een prachtig punt gemist ;-)
Maar de dorst en trek begon knap parten te spelen en toen wij uiteindelijk de kaart erbij pakte en meende bijna bij de camper te zijn, zagen we dat de terugweg nog niet eens was aangevangen, terwijl we niet meer konden! Dochterlief kreeg tot overmaat van ramp een lichte aangezichtsverlamming. Daar er geen tekenbeten zijn, maar wel erg veel vermoeidheid, vertrouwen we maar op een tijdelijke reactie en hopen dat een lange nacht slapen het weer zal zijn bijgetrokken.
Onderweg kregen we wel een prachtige tentoonstelling van natuur en cultuur te zien. Varierend van 2200 jaar oude grafheuvel tot de grenzen van het Romeinse Rijk. Over de weg glee een fors exemplaar - wat men meestal voor een slang aanzien, maar een salemander zonder poten is - van een hazelworm. Een majestieus dier dat de angst van mensen en dieren voor slangen prima weet in te schatten en zich ook als dusdanig weet te gedragen en te bedreigen. Echter uiteindelijk is het niet meer dan een snelle en zeer gespierde opschepper. Ook worden we deze week verrast door de vele uitheemse bloemen en planten uit Azie, Eurazie, Midden-Oosten en Afrika welke in de Nederlandse habitat is neergestreken en er opgroeid, alsof zij daar altijd al thuis hebben gehoord. Dit jaar mag dan ecologisch het slechtste jaar allertijde zijn, maar ik kan mij niet herinneren zo'n grote diversiteit aan planten, insecten en vogels te hebben gezien als deze dagen. Wat een machtig mooie schepping hebben we toch gekregen. Laten we die koesteren en ons plezier in vinden en de Maker alleen maar mee vergroten.
Foto-impressie
